Albert Heijn in moeilijkheden
Karel Eykman
Albert Heijn wist in België een adres waar je goedkoop aan een partij kinderboeken kon komen. Hij legde ze in zijn winkels tussen de bruine bonen en de Treets en hij verkocht ze zo'n vier gulden goedkoper dan in een gewone boekwinkel.
‘Als ik veel boeken verkoop voor minder geld, verdien ik allicht meer dan wie weinig boeken verkoopt voor veel geld,’ dacht hij.
Nu mag dat niet in Nederland. Er is afgesproken dat een boek in elke winkel even duur moet zijn. Een gezellige boekwinkel heeft lekker veel boeken in voorraad en er is een verkoopster of verkoper die zelf veel van die boeken gelezen heeft. Die kan je uitleggen welke boeken speciaal voor jou leuk zijn. Als de cassière van Albert Heijn die boeken samen met de bruine bonen goedkoper gaat verkopen, gaan die gezellige boekwinkels failliet. Dan kun je alleen nog maar bij Albert Heijn een paar griffel-boeken en Pinkeltje, Kameleon en De Vijf kopen, want de rest van de winkelruimte is nodig voor die bruine bonen en de Treets.
Gelukkig heeft de rechter Albert nu verboden om die boeken voortaan onder de afgesproken prijs te verkopen. Dat is dus goed afgelopen.
Maar wat me dwars zit, is dat Albert zelf niet wil begrijpen dat hij vervelend is. In een interview in Vrij Nederland zei hij over die kinderboeken ongeveer dit: ‘We konden met die boeken even iets leuks doen en dat doen we dan. Alles wat je anders doet dan een ander geeft aanleiding tot zenuwachtigheid. Wat kan het een schrijver nou schelen of zijn boek nu naast een ander boek ligt of naast de bruine bonen?’
Tja, hoe maak ik dat Albert nu goed duidelijk?
Zou hij het leuk vinden als zijn bruine bonen in de boekwinkel lagen? Dat vroeg ik me af en ik heb het volgende gedaan:
Ik heb een hoop dozen bruine bonen gekocht bij Albert Heijn à f 1,99 en ik heb die gebracht naar Maaike van boekhandel Langkamp en Brinkman aan de Spiegelgracht en naar Riekje van de Kinderboekwinkel in de Eerste Bloemdwarsstraat in Amsterdam. Daar liggen die pakken nu te koop voor f1,49 per stuk. Ik leg daar dus vijftig cent op toe, maar dat geeft niet. Het gaat erom dat Albert zich rotschrikt als hij deze advertentie in De Blauw Geruite Kiel ziet staan:
AANBIEDING!!
Dit pak AH bonen niet voor f1,99 maar voor slechts f1,49!!
bij aankoop van een boek van Karel Eykman (het mag ook van Annie Schmidt, Guus Kuyer of voor mijn part Lenie Saris zijn)
Met handtekening van de schrijver, hoed u voor namaak! Verkrijgbaar in de betere boekhandel.
Als we even volhouden zal je zien wat er gebeurt. Geen hond komt er meer naar de supermarkt want als je toch in de boekwinkel moet zijn, neem je in een moeite ook je bruine bonen mee. Je hoeft dan bovendien niet zolang in de rij voor de kassa te staan. Langzaam maar zeker wordt Albert Heijn zo failliet als Simon de Wit. Je begrijpt natuurlijk wel dat de boekwinkel er dan niet aan kan beginnen om, behalve bruine bonen, ook nog witte bonen, linzen en kapucijners in voorraad te hebben. Er moet genoeg ruimte blijven voor boeken, dus je eet de hele week maar bruine bonen met spek.
Auteursrechtelijk beschermd