Dick Francis
Dick Francis is zo'n schrijver van de jaarlijkse routine, eigenlijk zou je hem de Koning van de IJzeren Regelmaat kunnen noemen. In 1961 verscheen zijn eerste thriller, Dead Cert, en nu, twintig jaar later, in 1981 dus, verscheen zijn twintigste, Twice Shy. Elk jaar, op de eerste januari - als mijn gegevens tenminste kloppen, gaat de meester aan het schrijven en zo tegen de eerste april levert hij zijn manuscript bij zijn uitgever in. Dick Francis is een thrillerschrijver over de Britse paardenwereld. Dat heeft hem in Engeland - waar hij toch al bekend was als jockey - zeer veel geholpen; in het buitenland heeft hij zijn reputatie met meer moeite veroverd. Zijn eerste tien boeken spelen in Engeland en kunnen worden gelezen door mensen die van paarderennen niets afweten. Ze zijn kort en compact, vol actie en zeer leesbaar. Na die eerste tien is Dick Francis een beetje op zoek gegaan naar verbreding van zijn formule. Hij ging zijn reizen in zijn boeken verwerken. Smokescreen (Zuid-Afrika) en Trial Run (Moskou) lieten zien dat hij, tamelijk rechts, met die streng gereglementeerde samenleving niet veel kon uitrichten. High Stakes (Noorwegen) en vooral het sappige In the Frame (Australië, Nieuw-Zeeland) toonden aan dat hij met nieuwe mogelijkheden in zijn thrillertechniek nog veel verder kon komen.
Het heeft er alle schijn van dat Francis zelf ook tot die conclusie is gekomen. Zijn achttiende en negentiende boek, Whip Hand, (dat in vertaling de wat dubieuze titel De laatste hand meekreeg) en Reflex (dat in vertaling waarschijnlijk daarom ook zo gaat heten) zijn omvangrijker dan zijn eerste tien boeken en hebben ingewikkelder en behoorlijk uitgekiende (om het woord geresearchte te vermijden) plots, vooral Whip Hand laat zien dat de ook voor thrillerschrijvers voortschrijdende tijd niet aan Dick Francis is voorbijgegaan. En nu dan zijn twintigste. Twice Shy, een titel ontleend aan de Britse zegswijze Once Bitten Twice Shy, wat ongeveer neerkomt op een ezel stoot zich in 't gemeen niet tweemaal aan dezelfde steen. Het verhaal valt dan ook in twee delen uiteen: een moordgeschiedenis met als hoofdpersoon de leraar, en tevens schutterkampioen Jonathan Derry, en een wraakgeschiedenis die veertien jaar later speelt met Jonathans broer William als hoofdpersoon. Jonathan Derry heeft, als alle Francis-hoofdpersonen een handicap, in dit geval een uiterst treurig huwelijk, en zijn probleem heeft, als altijd bij Francis, zijdelings te maken met de paardenbusiness en is bijzonder gewelddadig in zijn dreiging. Opmerkelijk, en in dit boek zeker, is altijd dat de bedreigde hoofdpersonen niet gewoon naar de politie gaan maar zelf hun boontjes doppen. Jonathan klaart het redelijk en vertrekt naar Californië. Maar het kwaad is niet geheel platgestampt en veertien jaar later krijgt zijn broer, die iets anders in elkaar zit, maar ook van wanten weet, hetzelfde probleem - dodelijke dreiging en onplezierig geweld - nog eens op zijn bord. Het zijn twee van Francis' eerste tien boeken in elkaar gedraaid. Twice Shy is daarom opmerkelijk, de auteur heeft zijn ijzersterke formule van vroeger, nu van de thrillerschrijver
steeds meer gevraagd wordt, omgebouwd tot hedendaagse sterkte: Dick Francis Dubbeldik.
Robert Littell
Auteursrechtelijk beschermd
