Elke dag gehaktdag
Willem-Jan Martin
Het gaat niet goed met de muziek. Ik maak mij tenminste ernstig zorgen over het soort plaatjes, dat zich tegenwoordig als een gevaarlijke besmettelijke ziekte over de wereld verspreidt. Stars On 45, More Stars, The Caribbean Disco Show, Hooked On Classics, het lijkt wel èlke dag gehaktdag op de radio: je neemt een beetje van dit en een stukje van dat, doet er een flinke portie handgeklap bij, gooit alles in de molen, draait een paar keer aan de slinger, en hop, daar komt het resultaat naar buiten, een serie bekende nummers vakkundig vermalen tot één grauwe disco-kledder. Brrrr.
De muzikale gehaktmolen is een uitvinding van Jaap Eggermont, die heel vroeger bij Golden Earring achter het drumstel zat. Met de hulp van Bas Muys, een jongen die zeer prima de stemmen van de Beatles kan imiteren, maakte Eggermont zijn Stars On 45 en dat sloeg aan. Heel Europa schafte zich razendsnel zo'n Beatles-gehaktbal aan en nog altijd, nu al zo'n vier maanden lang, staat het plaatje in veel landen hoog genoteerd.
Na dit succes had je de poppen pas goed aan het dansen. Eggermont zelf draaide Abba door de molen (More Stars) en kreeg al snel van alle kanten navolging. Zo stortte de Rotterdamse zanger Lobo zich op de ouwe hits van Harry Belafonte en noemde de op die manier ontstane treurigheid de Caribbean Disco Show.
Rubberen Robbie raasde op zogenaamd grappige wijze door wat Nederlandse liedjes. Het Engelse Royal Philharmonic Orchestra draaide een aantal klassieke stukken in puin (Hooked On Classics) en in datzelfde land, tenslotte, werd Sally Carr van de vroeger populaire groep Middle Of The Road de studio ingesleurd om al haar hits nog eens aan elkaar te disco-en.
Het einde van dit gedoe lijkt nog lang niet in zicht. Met smaak eet heel Europa elke dag zijn muziekale gehaktbal en dus draait de molen door. Geen groep of muzieksoort is er veilig voor. Als het zo doorgaat, zal binnen afzienbare tijd de hele muzikale produktie van de mensheid tot Eggermontse disco-pulp zijn vermalen en zul je voor je platen voortaan bij de slager moeten zijn. Eén pond Eggermont alstublieft. Doet u maar die met de Rolling Stones, Rod Stewart en Shakin' Stevens.
Intussen heeft Japie ze met zijn uitvinding behoorlijk verdiend. Dit óók omdat Bas Muys buiten de deal werd gehouden: hij kreeg wel betaald voor zijn werk in de studio, maar ontving niet een bepaald percentage van de inkomsten uit het aantal verkochte platen. Bas is nu maar voor zichzelf begonnen en zingt sinds kort met de stem van John Lennon een liedje over kauwgom. Niet zo'n best liedje eigenlijk, aan de kauwgom zit weinig smaak. Toch kauw ik liever dáárvan vijftig pakjes weg dan één balletje Eggermont.
Auteursrechtelijk beschermd