Visueel woordenboek
Vervolg van pagina 27
dertig keer. Dat is overdreven, en in combinatie met het werk van de grootste ontwerpers dezer aarde is het zelfs een beetje pijnlijk. Ik vind ook het aantal cartoons van Mel Calman en André Francois (samen goed voor meer dan honderd afbeeldingen!) te veel van het goede, en ik vermoed dat Thompson, die samen met Mei Calman in de jaren zeventig een aantal omslagen voor Penguin Books ontwierp, hier ondanks zich zelf is uitgegaan van de stelregel ‘Because We Like It’. Een ander bezwaar is dat dit boek zogenaamd ‘the last four decades’ bestrijkt - dat moet dus inhouden het tijdvak 1940-1980 - maar in werkelijkheid zwaar de nadruk legt op de eerste helft van de jaren zestig: een op de drie afbeeldingen stamt uit die periode. De eerste helft van de jaren vijftig en de tweede helft van de jaren zestig krijgen normale aandacht, maar de late jaren veertig en de vroege jaren zeventig komen er bekaaid af en de periode 1940-1945 wordt zo goed als verwaarloosd. Ik begrijp dat niet, want juist in die tijd zijn er in Engeland en Amerika heel interessante affiches en boekomslagen gemaakt.
‘Dit boek,’ schrijft George Lois in zijn voorwoord, ‘komt tot ons in een periode dat art directors zich steeds minder bewust lijken te zijn van 's werelds rijke, eindeloze voorraad beelden, en van de enorme kracht die die beelden kunnen hebben bij het met esprit en stijl communiceren.’ Hij verklaart deze bewustzijnsvernauwing uit de ontwikkeling van de jaren zestig dat menig art director tevens zakenman, copywriter, marketing manager en communicatie-expert is geworden.
‘Ze verloren al snel het contact met hun eigen creatieve achtergrond: het denken in beelden.’ Deze visuele dictionaire zou volgens Lois een remedie kunnen zijn. Hoe de in het slop geraakte art directors het visuele woordenboek precies zouden moeten hanteren, is niet direct duidelijk, want je kan niet een trefwoord opzoeken als je niet eerst een beeld in je hoofd hebt. Maar het is waar dat het grondig doorspitten van al dit beeldmateriaal enthousiasmerend werkt, als een goed kookboek voor iemand die van lekker eten houdt. Er is heel wat in te herkennen en veel uit te leren voor wie graag en veel zijn ogen de kost geeft.