Knulla-fitta-kuk
Vervolg van pagina 8
bliek van vijf man’, komen curieus bekend voor. Na afloop van zijn voordracht troont de voorzitster, inderdaad: een 40-jarige weduwe van het vrouwelijk geslacht, hem mee naar haar villa, schenkt zware wijn, zinspeelt op zijn zinnelijkheid en het verhaal eindigt ermee dat de schrijver door de weduwe én haar bloedmooie jonge dochter in de sandwich genomen wordt. Niet alleen Gerard Reve maakt dus enerverende leesavondjes mee. Hier ligt denkelijk de verklaring waarom er zo weinig ‘erotisch realisme van rang’ in de manuscripten zit: onze schrijvers houden lezingen in buitensteedse kring, kassa!, én ‘erotisch realisme’ toe. Wat zul je dan moeilijk op papier gaan zitten te doen?
De beste verhalen (in déze context) zijn van Jeroen Brouwers en van Joyce & Co (Op Boudewijn Büchs bijdrage over jongensmeisjes kan ik door de weerzinwekkende titel ‘De tietloze pracht’ niet ingaan). Brouwers weet met het van hem bekende taalvertoon een man tijdens het scheren een prachtige Figarofantasie te laten fabuleren en hoewel de omschrijving van de geur van Lia's ingezeepte derde okseltje met ‘naar in een zurig sapje ingelegde mosselen uit een glazen pot met een bord mosselen weergevend etiket erop uit de delicatessenwinkel, daar rook het naar’ mij nu niet direct in staat van opwinding brengt, het verhaal als geheel heeft de geur van kwaliteit, zeker als je het houdt naast zo'n ranzig knulla-fitta-kuk floddertje van Eefje Wijnberg. Maar Joyce & Co. met ‘Confessioni di un malandrino’ mogen van mij de prijs voor ‘liefde en hartstocht in Nederland’ krijgen. Het verhaal, waarin een vertrokken geliefde in lyrischbezwerende taal wordt toegesproken, toegezongen bijna, sluit direct aan bij hun al eerder genoemde romans. De wijze waarop niet alleen de sexuele ‘handgrepen’, maar ook de stemmingen, omgeving, sfeer beschreven wordt, dat heeft hier alles met erotiek te maken. Al is het misschien een wat ‘ouderwetse’ erotiek: die van de verfijning, van de esthetiek.
Maar een zo'n verhaal ‘redt’ deze bundel niet. Misschien dat dat ene, het eerste exemplaar, dat aan Th.A. Sontrop ter gelegenheid van zijn vijftigste verjaardag werd aangeboden, althans de indruk van erotiek gewekt kan hebben. Want aan dat boek ontbrak ongetwijfeld het stuitende rose corset op het omslag, dat boek was gebonden in saffiaan leer. Een in zacht leer gebonden boek, het heeft zeker iets erotisch.