Vrij Nederland. Boekenbijlage 1981

[p. 34]

De fantasieën van Nancy Friday
Erotische dagdromen van mannen en een twijfelachtige vooronderstelling

Men in Love Their Secret Fantasies door Nancy Friday Uitgever: Arrow Books (paperback), 527 p., f 13,30 Importeur: Van Ditmar

Lodewijk Brunt

Mitch is een vijftigjarige vertegenwoordiger. Hij is getrouwd en naar eigen zeggen ‘vol van seks’. Hij reageerde op een advertentie van Nancy Friday, waarin mannen werden aangespoord hun seksuele fantasieën aan haar op te sturen. Mitch stelde zich er blijkbaar nogal wat van voor. Hij schreef: ‘Nancy Friday leest mijn brief. Ze vindt hem opzienbarender dan de meeste. Ze weet hoe prachtig ze is op de plek waar ik het meeste naar verlang. Haar onderzoek brengt haar in de buurt van mijn woonplaats, ze bezoekt me op mijn werk. Ik ben niet knap, maar wel aardig, betrouwbaar en discreet. Dat voelt ze aan. Ik ben vereerd door haar komst. Als ze me vertelt dat ze in het naburige Holiday Inn logeert, weet ze dat mijn bezoek aan haar kamer zal zijn als het bezoek aan een heilig altaar. Zou het echt waar zijn dat ik achter Nancy Friday kan neerknielen om haar geheimzinnige plekjes te zien en te proeven? En dat ik haar schitterende stem tegen me kan horen kreunen “Het is allemaal voor jou!”?’

Friday lijkt allerminst uit het veld geslagen door deze hartekreet. Integendeel, ze kan zich in de fantasieën van Mitch goed verplaatsen. ‘Wat een opwinding,’ luidt haar reactie, ‘wat een machtsgevoel om te ondervinden dat zulke uitermate zuivere en verheven dames, die het symbool bij uitstek zijn van de moeder die hem zijn smerige verlangens eerst had verboden, zélf dol blijken te zijn op spelletjes met hun gat. (...) De echte moeder zij “Nee, nooit!” De gefantaseerde vrouw zegt “Ja!” tegen deze meest verboden manier van allemaal! Door de vrouwen uit zijn fantasie hun hoofd te laten verliezen en zich te laten verlagen tot zijn dierlijke peil krijgt de seksualiteit van Mitch ondersteuning door een enorm machtsgevoel, waardoor zijn mannelijke conflict wordt opgelost.’ In Men in Love staan de seksuele fantasieën van omstreeks tweehonderd mannen afgedrukt, afgewisseld met Fridays commentaar. Ze heeft deze selectie gemaakt uit duizenden reactie die volgden op een oproep in Forbidden Flowers, een van haar vorige boeken over seksuele fantasieën van vrouwen. De studie van dit onderwerp heeft een lange traditie, zij het dat vrouwen meestal meer in de belangstelling hebben gestaan dan mannen. Sigmund Freud ontdekte dat veel van zijn vrouwelijke patiënten fantaseerden over verkrachtingen. Hij schreef dit toe aan een algemeen vrouwelijk masochisme. Sommige van zijn volgelingen zagen het anders. Wilhelm Reich beweerde dat vrouwen verkrachtingsfantasieën nodig hadden om zich te kunnen ontdoen van hun schuldgevoelens over seksuele activiteiten. Dat is ook ongeveer zoals Karen Horney redeneerde: de enige manier waarop vrouwen het voor zich zelf en anderen kunnen rechtvaardigen om aan seks te denken is door zich voor te stellen dat het ze wordt opgedrongen. Ze zei: ‘Bij een verkrachting worden ze tot seks gedwongen, dan kunnen ze er niets aan doen.’ Fridays standpunt steunt op Horney en Reich. Het belangrijkste thema van Forbidden Flowers en het eerder verschenen My Secret Garden is dat van de ‘zwakke’ vrouw die door mannelijke ‘dwang’ tot al die zalige verboden dingen wordt aangezet en die zich keer op keer laat ‘verkrachten’. Vormen de fantasieën van mannen daar het spiegelbeeld van? Is er sprake van veelvuldig voorkomende mannelijke dagdromen waarin vrouwen zich wreed onderdrukt voelen?

‘Les Oreades’, schilderij van W.A. Bouguereau (Vincens Bouguereau Collectie, Parijs)

Liefde?

Hoewel sadomasochistische fantasieën inderdaad de grootste categorie vormen van de door Friday verzamelde ontboezemingen, geeft de titel van haar boek reeds aan dat ze deze vragen ontkennend beantwoordt. ‘Fantasieën van mannen waarin vrouwen tegen hun wil worden overmeesterd vormen de uitzondering,’ zegt ze. ‘Zelfs in de gruwelijkste S&M-fantasieën gaat het gewoonlijk niet om het pijnigen of het vernederen van vrouwen. Dat zijn slechts middelen om haar te brengen tot een ongekende mate van seksueel genot.’ Als illustratie kan het verhaal van Larry dienen. Deze schrijft over de echtgenote van zijn vriend Harry, die nodig eens op haar plichten gewezen moet worden. ‘We trekken ons terug in de slaapkamer, waar Harry haar beveelt zich uit te kleden en wij deze opdracht herhalen. Ze bloost als een van de mannen eist dat ze bij hem neerknielt om zijn pik af te zuigen. Ze gaat er helemaal in op, maar hij trekt zijn lui terug en spuit over haar gezicht en haar borsten. Een andere man zegt haar het spul over haar gezicht en borsten uit te smeren en te kreunen. Ik beveel haar op handen en voeten op het bed te gaan staan. We onderzoeken haar allemaal en wisselen ons commentaar uit. We bevoelen haar en slaan zachtjes op haar achterste. We vragen of ze haar schuld soms wil aflossen met een flinke groepsverkrachting. Ze zegt ademloos ja. Iedere man neukt haar op zijn beurt. Tenslotte kom ik naar haar toe, spreid haar billen en lik haar anus. Dan bewerk ik haar kut tot ze sidderend klaarkomt. Ik terug en steek langzaam mijn pik in haar kont. Ze verbaast zich over het gemak waarmee dat gaat. Ik vinger haar kittelaar en ze komt klaar als ik helemaal bij haar naar binnen ben gedrongen. Ze roept om meer, het moet harder. We herhalen alles nog een keer als ze op haar knieën ligt, met haar hoofd in de kussens en haar handen vastgebonden op haar rug. Tenslotte dankt ze ons en vraagt Harry om haar te vergeven. Ze omhelzen elkaar en maken nooit meer ruzie.’

Blijkt uit zo'n fantasie liefde voor vrouwen? Volgens Friday wel, maar het vraagt een speciaal talent om haar verklaring te volgen. Zonder ironie stelt ze vast, dat de ‘gewone logica’ hier te kort schiet.

Kinderen zouden in hun vroegste jeugd worden opgezadeld met een conflict als gevolg van de ‘dubbelrol’ die hun moeder speelt. De ‘goede moeder’ voorziet in zorg en liefde, de ‘boze moeder’ vertegenwoordigt de beschaving en dwingt gehoorzaamheid af. Jongens kunnen zich daar niet in schikken, ze blijven met onverwerkte gevoelens van woede jegens hun moeder zitten en projecteren die op iedere vrouw die ze de rest van hun leven ontmoeten. Ze willen de ‘vrouwelijke’ regels van de beschaving nooit helemaal aanvaarden. ‘Ze pissen in de wasbak, scheren zich niet, drinken bier uit blikjes en eten van vuile borden,’ zegt Friday. ‘En ze glimlachen als vrouwen van dat gedrag schrikken.’ Terwijl vuiligheid en smeerlapperij een bedreiging vormen van de seksuele identiteit van meisjes en vrouwen geldt dat niet voor jongens en mannen; integendeel, voor de laatsten is het zelfs een blijk van zelfstandigheid, een teken dat ze zich hebben kunnen ontworstelen aan de taboes

vervolg op pagina 36