De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 1


Grafkransje, voor mijn broeder's zoontje, Willem-Jan-Theodoor van Ryswijck. Wat deedt ge uwe oudren hevig lijden ô Kleine, door uw vroegen dood! Zoo spoedig van hun' lievling scheiden. Die slag is 't oudrenhart te groot!
[pagina 540]
Wat moest die slag de ziel hun schokken! Zij minden beiden U zoo teêr, Nu zien ze U, met uw gouden lokken Mijn lieve Willem, nooit hier weêr. Ontbrak wellicht in hooger kringen Een Engel voor des Heeren troon, En daalde God tot stervelingen, U wenkend naar der zaalgen woon? - o Ja, ginds boven 't stargewemel Had de Almacht U een plaats bewaard: Een engel meer telt nu de Hemel, Maar wij een engel min op aard! Edw. Van Ryswijck, Thz. Antwerpen, 21 Januari 1872.