Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1828

De heerlijke boorden van de Moezel van Trier tot Coblentz, beschreven op eene Reis door Duitschland, A^o. 1827, door J.P. Sprenger van Eyk. Te Rotterdam, bij Mensing en van Westreenen. 1828. In gr. 8vo. 154 Bl. f 1-80.

De beschrijving van dit niet onbelangrijk uitstapje naar eene

[p. 525]

nabijgelegene schoone landstreek, gelijk wij dit togtje, dat de Eerw. van eyk met den weidschen naam van eene reize door Duitschland bestempelt, op eene zediger wijs zouden noemen, bevat juist niet veel anders, dan men in het bekende werk van aloys schreiber, Handbuch für Reisenden am Rhein, omtrent dit oord vindt opgeteekend. Dit boekje kon dus alleen belangstelling inboezemen door eene schilderachtige beschrijving der verrukkelijke landtooneelen en heerlijke vergezigten, welke zich hier om strijd den vreemdeling aanbieden, en door de onderhoudende en welgeschrevene mededeeling van eene en andere, reeds van elders bekende, geschied- en oudheidkundige bijzonderheid. Intusschen zouden er op den stijl, waarin dit werkje geschreven is, nog al eenige aanmerkingen te maken zijn. Zoo zoude men kunnen vragen: wat zijn toch slingerende wandelingen om eene zich slingerende rots? bl. 50? en hoe kan men eene zinsnede als de volgende behoorlijk taalkundig ontleden? ‘Eene hevige ziekte maakte binnen weinige dagen een einde aan het tweeenzeventigjarig leven en het zesenveertigste der regering van den eersten Keurvorst van Trier,’ bl. 53. Doch dergelijke gezochtheden en taalovertredingen verdienen minder berisping, dan de ergerlijke wijze, op welke de heerlijke Mosella van ausonius hier, in eene zoogenaamde vrije en fragmentarische vertolking, mishandeld is. Niet alleen zijn sommige der fraaiste brokken (wij begrijpen niet om welke reden) uitgelaten, en van sommige treffende schilderingen juist de keurigste penseeltrekken weggewischt, maar ook verscheidene regels zijn geheel verkeerd vertolkt, zoo als b.v. reeds in den aanhef:

Salve amnis laudate agris, laudate colonis!

hetwelk wel niemand behalve de Heer van eyk zal overbrengen door: ‘Zijt van mij gegroet, o stroom! door uwe akkers en plantsoenen beroemd.’ Waarlijk, hoe vrij men ook verkieze te vertalen, men dient toch den zin en de gedachten des oorspronkelijken schrijvers weder te geven; of het is beter, deze taak aan anderen over te laten.