Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1794

Aan Nederland; ter gedachtenis van den dapperen Hopman Kropff, na eene hardnekkige verdediging van de Vesting de Klundert doorschoten. In 's Hage by J.F. Jacobs de Agé, 1793. 10 bl. in gr. 8vo.

Het algemeen gerucht schryft dit Dichtstukje aan den Heere bilderdyk toe, met regt, of ten onregte, kunnen wy niet beslissen. Maar dit is zeker, dat het eene gunstige onderscheiding verdient onder de menigte Versen, die derzelver geboorte verschuldigd zyn aan de gebeurtenissen, zedert eenigen tyd in Europa, en byzonder in ons Vaderland, voorgevallen. 'Er zyn zeer schoone coupletten in, b.v.:

Gy wist, gy zaagt, den dood voor oogen,

Gy zaagt hem, maar uw' plicht met één'!

En, door uw hart-alleen bewogen,

Besloot gy, in dien dood te treên.

Minder behaagt ons de volgende plaats:

Wat Godheid thans bestiert uw slagen!

Wat bliksem knalt 'er om u heen!

Hoe! nog de zege weg te dragen:

Nog zegevierend door te treên?

*

‘Neen,’ zegt de Geest uit 's afgronds kolken,

Die 't Fransche woeden onderschaagt,

En de ondergang bezwoer der volken:

Hy, door uw stoutheid zelf vertsaagd.

[p. 50]

 

‘Neen,’ zegt hy, knettert op de tanden,

 

Terwyl gy duizend dooden tart;

 

Rukt zelf een roer uit Gauler handen,

 

En dryft u t doodlyk lood in 't hart.

Wy zyn er verre af, van het invoeren van hoogere wezens in zulke gevallen as te keuren; maar het moet op eene wyze geschieden, die der waarschynlykheid niet benadeelt, en de illusie niet verhindert. En wy twyfelen zeer, of dit hier in het oog gehouden zy.

Voor het overige spreekt het van zelven, dat wy hier alleen dit Dichtstuk als Dichtstuk beoordeelen, en de gevoelens van den Schryver voor zyne rekening laaten.