Het gebrekkige der Rede, vooral in den Godsdienst, wysgeerig voorgesteld, door Philoxenus, onder geen Gezindheid behoorende: aan den Eerwaarden Heere Paulus van Hemert. Te Amsterdam, by M. de Bruin, 1785. In gr. octavo. 24 bladz.
Van dit Stukje kunnen wy den Lezer niet veel leerzaems belooven. Het heet een wysgeerig voorstel, maer wy hebben 'er niets van den wysgeerigen leertrant in gevonden. Philoxenus heeft, zo wy anders het gevoelen van den Heer van Hemert wel verstaen, den aert van 't geschil niet wel gevat: hy verwart het redelyk vermogen, en 't misbruik, of liever het verwaerloozen van 't zelve, onder een. Naer zyne bevatting is de Rede niet t'enemael bedorven, maer gebrekkig, ziek, en wel in zo verre, dat zy zeer wel blind en verduisterd in Goddelyke zaken genoemd mag worden. Dan, ter stavinge dezer stellinge, hebben we geen Wysgeerig bewys in dit Geschrift aengetroffen. Edoch, wat zullen wy zeggen? Indien des Schryvers stelling gegrond zy, en deze ziekte der Rede, gelyk hy beweert, hare trappen hebbe, dan is mogelyk onze Rede te ziek om de kracht van zyn bewystrant te vatten; of de zyne te ziek om het stuk naer den eisch te voldingen. En hoe zal de zieke Rede daeromtrent iets beslissen! ----- Elk zy hier derhalve voor zich zelven omzichtig op zyne hoede: want als de blinde den blinden leid, loopen zy beiden groot gevaer van in de gracht te vallen.
Auteursrechtvrij