Aquarium
Gert Loschütz (Vertaling Klaus Siegel)
Een vrouw wordt door haar man naar de kamer geroepen. Op het moment dat ze de deur opent schopt hij het krukje waarop hij staat onder zich vandaan en valt in de strop. Op tafel ligt nog het mes waarmee hij het touw op de gewenste lengte heeft gebracht. Met grote tegenwoordigheid van geest pakt ze het mes, klimt op het krukje dat ze weer overeind heeft gezet en snijdt het touw door. Het lichaam van de man valt op de grond. Als ze zich over hem heen buigt hoort ze hem kreunen. Hij leeft dus, lijkt door zijn val buiten kennis, moet met zijn hoofd lelijk terecht zijn gekomen. Ze wil hem naar bed brengen, maar het lukt haar niet het zware lichaam de trap op te slepen, de slaapkamer ligt op de eerste verdieping, daarom haalt ze het dekbed en het kussen naar beneden, vlijt de bewusteloze er zachtjes op; die zal heus wel weer opknappen, de zak, denkt ze, klimt nog een keer op het krukje, snijdt het touw vlak onder de haak af en daarna in stukken van armlengte, zodat hij wanneer hij uit zijn bewusteloosheid zal ontwaken, die flauwekul niet nog een keer uithaalt; zoekt, na het noodzakelijke te hebben gedaan, haar bed op. Die komt me wel achterna als hij wakker wordt!
Als ze de volgende morgen de trap afkomt, ligt hij nog steeds op de vloer naast de tafel, haalt zwakjes adem. En nu ziet ze dat er bloed uit zijn linker oor is gekomen, een dun straaltje dat langs zijn hals zijn open kraag in is gelopen en in een roestkleurige vlek ter grootte van twee vingertoppen naast zijn nek op het kussen is samengevloeid. Ademt hij wel echt? Ze roept hem met al zijn scheldnamen, maar er komt geen antwoord. Omdat hij er zo vreemd uitziet durft ze hem niet aan te raken en gaat naar het huis van de buren - ze wonen in een rijtjeshuis, het is zondag, uit hun open raam ruik je al de uien die net liggen te bakken -, om de dokter op te bellen; te laat.
Ze hadden, zei ze later, een heel gewoon huwelijk gehad. Meer dan eens had hij gedreigd zelfmoord te plegen, de laatste keer die avond, omdat ze was vergeten het aquarium schoon te maken. Ze had gehoord hoe hij de haak in het plafond sloeg, en omdat het tegen middernacht liep had ze nog gedacht: als de buren nou maar niet gaan zeuren, ze zijn altijd zo pietluttig.
Auteursrechtelijk beschermd