Logo DBNL
De Tweede Ronde. Jaargang 30 (2009)

De Tweede Ronde. Jaargang 30

(2009)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Twaalf gedichten
Emily Dickinson
(Vertaling Peter Verstegen)

Fr180-J169

 
Als je in Ebben Doos vol eerbied
 
Na vele jaren tuurt -
 
't Fluwelen stof afneemt dat daar
 
Per zomer was vergaard!
 
 
 
Een brief tegen het licht houdt -
 
Getaand - nu - door de tijd -
 
Verbleekte lettergrepen leest
 
Als Wijn bezielend ooit!
 
 
 
Misschien een Bloem haar rimpelwang
 
In deze voorraad vindt -
 
Ver weg geplukt, een ochtend - hoofs -
 
Door een vergane hand!
 
 
 
Misschien, een voorhoofdlok waarvan
 
Niet onze trouw meer weet -
 
Misschien, een antiek sieraadje -
 
Naar oude trant gezet!
 
 
 
En ze dan rustig terug te doen -
 
En aan de gang te gaan -
 
Alsof dat Ebben Doosje niets
 
Met ons had uit te staan!

[Fr180-J169]

 
In Ebon Box, when years have flown
 
To reverently peer -
 
Wiping away the velvet dust
 
Summers have sprinkled there!
 
 
 
To hold a letter to the light -
 
Grown Tawny - now - with time -
 
To con the faded syllables
 
That quickened us like Wine!
 
 
 
Perhaps a Flower's shrivelled cheek
 
Among its stores to find -
 
Plucked far away, some morning -
 
By gallant - mouldering hand!
 
 
 
A curl, perhaps, from foreheads
 
Our constancy forgot -
 
Perhaps, an antique trinket -
 
In vanished fashions set!
 
 
 
And then to lay them quiet back -
 
And go about it's care -
 
As if the little Ebon Box
 
Were none of our affair!

Fr291-J311

 
Gezift uit Loden Zeven -
 
Poedert ze heel het Veld -
 
Ze vult met Watten van Albast
 
De Rimpels van het Pad -
 
 
 
Ze geeft een effen aanschijn
 
Aan Berg, en aan Vlakland -
 
Gaaf Voorhoofd dat vanuit de Oost
 
Reikt heel de Windroos rond -
 
 
 
Ze komt tot aan het Hek -
 
Verpakt het, Spijl voor Spijl,
 
Totdat het zich in Vacht verliest -
 
Werpt Sluiers van Kristal
 
 
 
Rond Stronk - Houtmijt - en Stam -
 
Een Zomers lege Vloer -
 
Omzoomde Grond - waar Koren stond -
 
Daarbuiten - rest geen Spoor -
 
 
 
Plooit kant rond Pols van Palen -
 
Als Enkels van Vorstin -
 
Sust dan haar Werklui - elk een Zwaan -
 
En loochent hun bestaan -

[Fr291-J311]

 
It sifts from Leaden Sieves -
 
It powders all the Field -
 
It fills with Alabaster Wool
 
The Wrinkles of the Road -
 
 
 
It makes an even face
 
Of Mountain, and of Plain -
 
Unbroken Forehead from the East
 
Unto the East - again -
 
 
 
It reaches to the Fence -
 
It wraps it, Rail by Rail,
 
Till it lost in Fleeces -
 
It flings a Crystal Vail
 
 
 
To Stump - and Stack - and Stem -
 
A Summer's empty Room -
 
Acres of Joints - where Harvests were,
 
Recordless - but for them -
 
 
 
It ruffles Wrists of Posts
 
As Ankles of a Queen -
 
Then stills its Artisans - like Swans -
 
Denying they have been -

Fr292-J293

 
Reeds miste 'k als zijn naam klonk -
 
Wat Mateloos voordeel was -
 
Die Stop-sensatie - in mijn Ziel -
 
Met Donder - Binnenshuis -
 
 
 
Ik kon al lopen langs die Hoek
 
In het vertrek, waar hij
 
Zich zo omdraaide, en ik - hoe -
 
Pezen scheurden daarbij -
 
 
 
Ik kon al schuiven met de Doos -
 
Waar zijn pak brieven rees
 
Zonder 't gedwongen, ademen -
 
Als door een Kram - geprest -
 
 
 
Vaag wist ik van Genade nog -
 
Geheten, meen ik, ‘God’ -
 
Bekend om 't lenigen van Nood -
 
Als geen Recept, voldeed -
 
 
 
Ik kon mijn Handen vormen -
 
Voor een Verzoek,
 
Al wist ik ook geen woorden
 
Voor Wijding - in gebruik -
 
 
 
Wat ik moest weten, van de Wolk,
 
Of er Macht achter, stak,
 
Vrij van Vertwijfeling -
 
Zorge zij - meer afstandelijk,
 
Voor zo minieme zaak
 
Als Rampspoed -
 
Zelf, te groot, dan dat ze - méér - doorbrak -

[Fr292-J293]

 
I got so I could hear his name -
 
Without - Tremendous gam -
 
That Stop-sensation - on my Soul -
 
And Thunder - in the Room -
 
 
 
I got so I could walk across
 
That Angle in the floor,
 
Where he turned so, and I turned - how -
 
And all our Sinew tore -
 
 
 
I got so I could stir the Box -
 
In which his letters grew
 
Without that forcing, in my breath -
 
As Staples - driven through -
 
 
 
Could dimly recollect a Grace -
 
I think, they called it ‘God’ -
 
Renowned to ease Extremity -
 
When Formula, had failed -
 
 
 
And shape my Hands -
 
Petition's way,
 
Tho' ignorant of a word
 
That Ordination - utters -
 
 
 
My Business, with the Cloud,
 
If any Power behind it, be,
 
Not subject to Despair -
 
It care, in some remoter way,
 
For so minute affair
 
As Misery -
 
Itself, too vast, for interrupting - more -

Fr344-J445

 
Deze tijd, stierf ik, vorig jaar,
 
Ik luisterde naar 't Graan
 
Toen men mij langs de Hoeven droeg -
 
De Franje zat eraan -
 
 
 
Ik dacht hoe geel 't eruit zou zien -
 
Als Richard malen ging -
 
Toen, wilde ik vrij zijn, maar het was
 
Of iets mijn wil bedwong.
 
 
 
Ik dacht hoe Rood - de Appel stak
 
Tussen de Stoppels in -
 
Hoe Karren bukten rond elk veld
 
Voor 't oogsten van Pompoen -
 
 
 
Ik dacht wie miste mij, het minst,
 
En als het Dankdag was,
 
Of Vader veelvoud vond van vaat -
 
En 't aantal even was -
 
 
 
En of 't de Kerstpret dempen zou
 
Als ik mijn kous zo hing
 
Dat niet één Kerstman reiken kon
 
Tot waar mijn hoogte ging -
 
 
 
Maar dit soort, smartte mij,
 
En dus, dacht ik er anders bij,
 
Hoe dezer dagen, een prachtig jaar -
 
Zijzelf, kwamen naar mij -

[Fr344-J445]

 
‘Twas just this time, last year, I died.
 
I know I heard the Corn,
 
When I was carried by the Farms -
 
It had the Tassels on -
 
 
 
I thought how yellow it would look -
 
When Richard went to mill -
 
And then, I wanted to get out,
 
But something held my will.
 
 
 
I thought just how Red - Apples wedged
 
The Stubble's joints between -
 
And Carts went stooping round the fields
 
To take the Pumpkins in -
 
 
 
I wondered which would miss me, least,
 
And when Thanksgiving, came,
 
If Father'd multiply the plates -
 
To make an even Sum -
 
 
 
And would it blur the Christmas glee
 
My Stocking hang too high
 
For any Santa Claus to reach
 
The altitude of me -
 
 
 
But this sort, grieved myself,
 
And so, I thought the other way,
 
How just this time, some perfect year -
 
Themself, should come to me -

Fr379-J333

 
Zo weinig heeft het Gras te doen -
 
Een Sfeer van simpel Groen -
 
Waar enkel Vlinders broeden en
 
Waar Bijen welkom zijn -
 
 
 
Het roert zich naar de Wijsjes
 
Die zweven op de Wind -
 
En houdt de Zonneschijn op schoot
 
En buigt naar alle kant -
 
 
 
Als Parels rijgt het, 's nachts, de Dauw -
 
En kleedt zich zo mooi aan
 
Dat zelfs een Hertogin daarbij
 
Afstak als te gewoon -
 
 
 
Zelfs als het doodgaat - vindt het
 
Geuren van heiligheid -
 
Als Nederig kruid, te rust gelegd -
 
Of Nardus, die vergaat -
 
 
 
Het woont daarna, in Hoogste Schuur -
 
Verdroomt daar Dag na Dag,
 
Zo weinig heeft het Gras te doen -
 
Mocht ik een Hooi zijn toch -

[Fr379-J333]

 
The Grass so little has to do -
 
A Sphere of simple Green -
 
With only Butterflies to brood
 
And Bees to entertain -
 
 
 
And stir all day to pretty Tunes
 
The Breezes fetch along -
 
And hold the Sunshine in it's lap
 
And bow to everything -
 
 
 
And thread the Dews, all night, like Pearls -
 
And make itself so fine
 
A Duchess were too common
 
For such a noticing -
 
 
 
And even when it dies - to pass
 
In Odors so divine -
 
Like Lowly spices, lain to sleep -
 
Or Spikenards, perishing -
 
 
 
And then, in Sovreign Bams to dwell -
 
And dream the Days away,
 
The Grass so little has to do
 
I wish I were a Hay -

F381-J326

 
Geen kans dat 'k op mijn Tenen dans -
 
Geen Man leerde mij dat -
 
Maar dikwijls, ergens in mijn hoofd,
 
Neemt Vreugd mij in bezit,
 
 
 
Dat als ik Weet had van Ballet -
 
Ik Pirouettes deed
 
Waar een Troupe wit van wegtrok -
 
Een Prima, werd - witheet,
 
 
 
Al had ik geen Gewaad van Gaas -
 
Geen Krul, in 't Haar gelegd -
 
Noch hipte - als Vogel - voor Publiek -
 
Eén Klauw hoog in de Lucht -
 
 
 
'k Hees niet mijn vorm in Eiderbaal,
 
Geen sneeuwkolk die mij droeg
 
Tot ik onzichtbaar was, in klank,
 
Zo juichte 't Huis mij toe -
 
 
 
Geen weet wat ik - Hier - rustig - stel
 
Dat ik de Kunst versta -
 
Al snoeft ook geen Plakkaat van mij -
 
Ze is vol als Opera -

[F381-J326]

 
I cannot dance upon my Toes -
 
No Man instructed me -
 
But oftentimes, among my mind,
 
A Glee possesseth me,
 
 
 
That had I Ballet knowledge -
 
Would put itself abroad
 
In Pirouettes to blach a Troupe
 
Or lay a Prima, mad,
 
 
 
And though I had no Gown of Gauze -
 
No Ringlet, to my Hair -
 
Nor hopped for Audiences - like Birds -
 
One Claw upon the Air -
 
 
 
Nor tossed my shape in Eider Balls,
 
Nor rolled on wheels of snow
 
Till I was out of sight, in sound,
 
The House encore me so -
 
 
 
Nor any know I know the Art
 
I mention - easy - Here -
 
Nor any Placard boast me -
 
It's full as Opera -

Fr397-J1761

 
Een stoet kwam door een kerkhofpoort,
 
Een vogel brak los in gezang,
 
En kweelde zijn trillers, en schudde zijn keel
 
De begraafplaats schalde ervan;
 
 
 
Toen ordende hij zijn roulades,
 
En boog en zong weerom.
 
Hij vond het vast gepast dat hij
 
Afscheid van mensen nam.

[Fr397-J1761]

 
A train went through a burial gate,
 
A bird broke forth and sang,
 
And trilled, and quivered, and shook his
 
throat
 
Till all the churchyard rang;
 
 
 
And then adjusted his little notes,
 
And bowed and sang again.
 
Doubtless, he thought it meet of him
 
To say good by to men.

Fr401-J365

 
Durf je een Ziel zien waar het ‘Witheet’ is?
 
Dan hurken binnenshuis -
 
Rood - is van Vuur de gewone kleur -
 
Maar als bezield het Erts
 
 
 
De aard der Vlam verzadigt -
 
En uit de Smidse trilt
 
Is er geen kleur, maar Licht van
 
Een Vuurgloed ongezalfd -
 
 
 
Het minste Dorp, bezit zijn Smid -
 
Zijn Aambeelds vaste dreun
 
Staat voor de fijner Smidse die
 
Stil zwoegt - van binnenin -
 
 
 
Die ongeduldig Erts met Gloed,
 
En Hamer raffineert
 
Totdat het Aangewezen Licht
 
Zich van de Smidse afkeert -

[Fr401-J365]

 
Dare you see a Soul at the ‘White Heat’?
 
Then crouch within the door -
 
Red - is the Fire's common tint -
 
But when the quickened Ore
 
 
 
Has sated Flame's conditions -
 
She quivers from the Forge
 
Without a color, but the Light
 
Of unannointed Blaze -
 
 
 
Least Village, boasts it's Blacksmith -
 
Whose Anvil's even ring
 
Stands symbol for the finer Forge
 
That soundless tugs - within -
 
 
 
Refining these impatient Ores
 
With Hammer, and with Blaze
 
Until the Designated Light
 
Repudiate the Forge -

Fr473-J486

 
Ik nam de minste plaats in Huis -
 
Mijn Kamer was het kleinst -
 
's Avonds, mijn Lampje, en mijn Boek -
 
En één Geraniumplant -
 
 
 
Zo ingericht ving ik de Munt
 
Die onophoudelijk viel -
 
Alleen mijn Mandje -
 
Denk eens na - nee echt
 
Dat was het wel -
 
 
 
Ik sprak niet - als men mij niets vroeg -
 
En dan, was 't kort en zacht -
 
Luid leven - dat verdroeg ik niet -
 
Beschaamd om al 't Gerucht -
 
 
 
En als 't niet zo ver weg was -
 
En wie ook mij bekend
 
Ging heen - dan dacht ik vaak hoe ik
 
Kon sterven - ongekend -

[Fr473-J486]

 
I was the slightest in the House -
 
I took the smallest Room -
 
At night, my little Lamp, and Book -
 
And one Geranium -
 
 
 
So stationed I could catch the Mint
 
That never ceased to fall -
 
And just my Basket -
 
Let me think - I'm sure
 
That this was all -
 
 
 
I never spoke - unless addressed -
 
And then, ‘twas brief and low -
 
I could not bear to live - aloud -
 
The Racket shamed me so -
 
 
 
And if it had not been so far -
 
And any one I knew
 
Were going - I had often thought
 
How noteless - I could die -

Fr491-J715

 
Stoffig voelt - de Wereld
 
Op Onze Stervensdag -
 
Dan - vragen wij om Dauw -
 
Eerbewijs - smaakt droog -
 
 
 
Een vlag - tergt een gezicht dat Sterft -
 
Maar lichtste Waaierslag
 
Uit bevriende Handen -
 
Koelt - als Regen af -
 
 
 
Mij zij 't Dienstbetoon
 
Als uw Dorst komt -
 
Naast Hyblabalsem - zorg ik dat
 
Thessaalse Dauw stroomt -

[Fr491-J715]

 
The World - feels Dusty
 
When We stop to Die -
 
We want the Dew - then -
 
Honors - taste dry -
 
 
 
Flags - vex a Dying face -
 
But the least Fan
 
Stirred by a friend's Hand -
 
Cools - like the Rain -
 
 
 
Mine be the Ministry
 
When thy Thirst comes -
 
Dews of Thessaly, to fetch -
 
And Hybla Balms -

Fr513-J605

 
Een Zilveren Kluwen houdt de Spin
 
In Handen nooit bespeurd -
 
Zacht dansend met Zichzelf - ontrolt
 
Hij dan zijn Parelkoord -
 
 
 
Als hij van niets naar nergens aan
 
Zijn ijl Bedrijf zich wijdt -
 
Verdringt Zijn Weefsel dat van ons -
 
In half zo korte tijd -
 
 
 
Een Uur verheft hij superieur
 
Zijn Continenten Licht -
 
Waarna - vergeten - zijn Domein -
 
De Huisvrouw hem Opveegt -

[Fr513-J605]

 
The Spider holds a Silver Ball
 
In unperceived Hands -
 
And dancing softly as He knits
 
His Coil of Pearl - unwinds -
 
 
 
He plies from nought to nought -
 
In unsubstantial Trade -
 
Supplants our Tapestries with His -
 
In half the period -
 
 
 
An Hour to rear supreme
 
His Continents of Light -
 
Then dangle from the Housewife's Broom -
 
His Boundaries - forgot -

Fr521-J597

 
Het leek mij steeds - een onrecht
 
Ons Mozes - aangedaan -
 
Dat hij wel - Kanaän mocht zien -
 
Maar niet mocht binnengaan -
 
 
 
Ik weet op soberder moment -
 
Dat Mozes niet bestaat -
 
Maar meen dat deze Sage
 
Als het om onrecht gaat -
 
 
 
Feller beschrijving overtreft -
 
Van Paulus - of Stefaan -
 
Die werden - slechts ter dood gebracht -
 
Terwijl met sluwer plan
 
 
 
God leek met Mozes tergend
 
Zijn bindend Spel te doen
 
Zoals een Knaap - met mindere Knaap -
 
Graag zien laat wat hij kan -
 
 
 
De blaam - was stellig Israëls -
 
'k Had elke Stam verjaagd -
 
En Grote Mozes ingehaald
 
In Pentateuch's gewaad
 
 
 
Zo weinig kreeg de Oude Man
 
Te zien - van 't Wijd Bezit -
 
Op Nebo! Dat mijn rechtsgevoel -
 
Zo laat - nog voor U nog bloedt!

[Fr521-J597]

 
It always felt to me - a wrong
 
To that Old Moses - done -
 
To let him see - the Canaan -
 
Without the entering -
 
 
 
And tho' in soberer moments -
 
No Moses there can be
 
I'm satisfied - the Romance
 
In point of injury -
 
 
 
Surpasses sharper stated -
 
Of Stephen - or of Paul -
 
For these - were only put to death -
 
While God's adroiter will
 
 
 
On Moses - seemed to fasten
 
In tantalizing Play
 
As Boy - should deal with lesser Boy -
 
To show supremacy -
 
 
 
The fault - was doubtless Israel's -
 
Myself - had banned the Tribes -
 
And ushered Grand Old Moses
 
In Pentateuchal Robes
 
 
 
Upon the Broad Possession
 
‘Twas little - He should see -
 
Old Man on Nebo! Late as this -
 
My justice bleeds - for Thee!

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs


vertalers