De Tweede Ronde. Jaargang 30

[p. 84]

Drie bouts-rimés
Jaap van den Born

Nuchter^*

Ik meen dat het in Valparaiso was
We gingen daar toen mijn verjaardag vieren
We hieven in een sjiek bordeel het glas
Zonder het wakend oog der officieren

Het rollen en het stampen van de schuit
Dat deden al die dames ons vergeten
Eén trok voor mij zelfs al haar kleren uit
Haar borstpartij bleek uiterst ruim bemeten

Terwijl zij zwoel een sigaret opstak
Ging één hand in de richting van mijn knopen
Waarop ik met een ruk haar polsbeen brak
Geen geintjes Ja? Ik ben me daar bezopen!

Want morgen was er weer een nieuwe dag
En zonder druiper, als het aan mij lag

* Dit is een bout-rimé met de rijmwoorden van het Shakespeariaanse sonnet Storm van Bas Boekelo (te vinden op hetvrijevers.nl). Het bout-rimé (gedicht op gegeven rijmwoorden) was een populair gezelschapsspel in de literaire salons van de 18e en begin 19e eeuw, beoefend door alle grote namen in de dichtkunst (voor een uitgebreide geschiedenis en uitleg met tal van historische voorbeelden, zie het gratis e-boek op hetvrijevers.nl). Als u denkt dat het makkelijk is als je de rijmwoorden al hebt, probeer het dan maar eens.

[p. 85]

Kent u dat?^*

Dat in zo'n halfverlichte bistro, als je
- Niet malend om cholesterol en hart -
Je volplempt en het voedsel start een walsje
In darmkanaal en maag en je benard

Naar de wc rent (en té vaak een vuile)
En daar de dure doppertjes en sla
Terwijl je van de krampen zit te huilen
Verdwijnen als een bruine tandpasta?

En dat, als de anaalspier is verlamd
Tot overmaat van ramp ook dit nog faalde
Temidden van een rotte zwaveldamp:
De spuitbus met de geur van dennenaalden?

* Bout-rimé met de rijnnvoorden van het gedicht Hoog op de gele wagen van Gerrit Komrij (te vinden in de Ooievaarpocket Domweg gelukkig in de Dapperstraat)

[p. 86]

Lente^*

Elk voorjaar klonk opnieuw dat rotgeluid;
Door open ramen gleed het hoog gefluit,
Van opa Schuurmans door de zomernacht
Wiens astma - erger door de watergracht -
Dan gierend langs de gevels van de straat
Weerklonk en weder klonk tot 's avonds laat
De maan verscheen in al haar bleke schijn
En het dan stil werd in het raamkozijn.
Als door een vals gestemde orgelpijp
Werd ieder langzaam voor het dolhuis rijp
En klonk gesteun bij de eerste lentewind
Als in een klas wanneer de les begint.
Terwijl men zachtjes vloekte op de wal
En tanden hoorbaar knersten overal
Genoot de oude Schuurmans onbewust
En luidkeels piepend van zijn avondrust.
Tot in de herfst, dan kwam men op verhaal,
Daar door de kou hij dan de ramen sloot
En 's winters binnenskamers verder floot.

* Bout-rimé met de eerste 20 rijmwoorden van de Mei van Gorter.