De Tweede Ronde. Jaargang 29

[p. 191]

Gedicht
Joan Vinyoli^*
(Vertaling Helena Overkleeft & Peter Verstegen)

Hoe vaak wij elkaar ook omhelzen en van mond
op mond vervuld zijn en onze lichamen mengen,
nooit zijn wij één. En elke keer weer proberen
we niet teveel woorden te verspillen,
want dat is wat het meeste verraadt.
Meer waard is de smaak van kleine dingen
die verhuld zijn, maar onthullen.

Een klare dag van dromen en van vuur
brengt ons terug waar we begonnen waren.

* Joan Vinyoli (Barcelona, 1914-1984) was als dichter sterk beïnvloed door Carles Riba en Rilke. Vinyoli's werk, ontstaan los van tendensen of scholen, werd in de jaren zeventig een referentiepunt voor de nieuwe generatie dichters. Voor zijn dood stelde hij de uitgaven samen van zijn volledige poëziewerken. Zijn uitstekende vertalingen van Rilke werden gepubliceerd in Versions de Rilke (1984) en Noves versions de Rilke (1985).

Poema

Per molt que ens abracem i que ens omplim la boca
de boca i que ens mesclem els cossos,
mai no som un. Cada vegada
l'assaig de no gastar massa paraules,
que és el que més traeix.
Val més el gust de les petites coses
velades, que revelen.

Un dia clar de somnis i de foc
ens torna a lloc on vàrem començar.