De Tweede Ronde. Jaargang 29

[p. 178]

Geestelijk lied
Josep Palau i Fabre^*
(Vertaling Helena Overkleeft & Peter Verstegen)

Ik geloof niet in U, Heer, maar ik heb het
zo nodig in U te geloven dat ik vaak met U praat
en U om iets smeek alsof U bestond.

Ik heb het zo nodig, Heer, dat U bestaat
dat ik in U begin te geloven - en geloof
in U te geloven terwijl ik in niemand geloof.

Maar achteraf word ik wakker of denk wakker te worden
en dan schaam ik me voor mijn zwakheid en ik
verfoei U. Ik spreek tegen U die niemand bent.
Ik spreek kwaad van U alsof U iemand was.

* Josep Palau i Fabre (Barcelona, 1917-2008). Dichter, vertaler, essayist en dramaturg. Nadat hij in de Burgeroorlog voor de Republikeinen vocht, woonde hij lang in Parijs, waar hij in contact was met onder andere Octavio Paz en Pablo Picasso. Zijn werk vindt zijn oorsprong in zowel de Catalaanse traditie als de Europese avant-garde. Palau i Fabre overleed 23 februari jl.

Cant Espiritual

No crec en tu, Senyor, però tinc tanta necessitat
de creure en tu, que sovint parlo i t'imploro
com si existissis.

Tinc tanta necessitat de tu, Senyor, i que siguis,
que arribo a creure en tu - i crec que crec en tu
quan no crec in ningú.

Però després em desperto, o penso que em
desperto, i m'averngonyeixo de la meva feblesa i et
detesto. I parlo contra tu que no ets ningú. I parlo
mal de tu com si fossis algú.

[p. 179]

[Vervolg Nederlands]

Wanneer ben ik wakker, Heer, en wanneer slaap ik?
Wanneer ben ik het wakkerst, wanneer slaap ik het meest?
Is niet alles een droom, droom ik niet wakker of slapend het leven?
Word ik ooit wakker uit deze dubbele slaap
en leid ik dan, ver van hier, het echte leven,
waar slaap en slapeloosheid maar leugens zijn?

Ik geloof niet in U, Heer, maar als U er bent, kan ik
U het beste van mij enkel geven door te zeggen
dat ik niet in U geloof. Wat een vreemde, harde vorm van liefde!
De pijn niet te kunnen zeggen: ik geloof.

Ik geloof niet in U, Heer, maar als U er bent, leid me
eens voor al uit deze waan; laat mij goed
Uw gezicht zien! Neemt U mij mijn nietige liefde
niet kwalijk. Maak dat heel mijn wezen zonder einde en zonder woorden
tot U kan zeggen: U bent.

[Vervolg Spaans]

¿Quan, Senyor, estic despert, i quan sóc adormit?
¿Quan estic més despert i quan més adormit?
¿No serà tot un son i, despert i adormit, somni la
vida? ¿Despertaré algun dia d'aquest doble son i
viuré, lluny d'aquí, la veritable vida, on la vetlla i el
son siguin una mentida?

No crec en tu, Senyor, però si ets, no puc
donar-te el millor de mi si no és així: sinó dient-te
que no crec en tu. Quina forma d'amor més
estranya i més dura! Quin mal em fa no poder dir-te: crec.

No crec en tu, Senyor, però si ets, treu-me
d'aquest engany d'una vegada; fes-me veure ben
bé la teva cara! No em vulguis mal pel meu amor
mesquí. Fes que sens fi, i sense paraules, tot el meu
ésser pugui dir-te: Ets.