De Tweede Ronde. Jaargang 29

[p. 159]

In memoriam
Gabriel Ferrater^*
(Vertaling Helena Overkleeft & Peter Verstegen)

Toen de oorlog uitbrak, was ik
veertien jaar en twee maanden. Op het moment
deed het mij niet veel. Mijn hoofd was vol
van andere dingen die ik ook nu nog
voor belangrijker houd. Ik had
Les Fleurs du Mal ontdekt, en dat wilde zeggen
de poëzie, natuurlijk, maar
ook nog iets anders, ik weet niet hoe het te noemen,
maar daar ging het om. Opstandigheid? Nee.
Een ethisch leven? Dat komt in de buurt,
maar het is me te ambigu,
de beste benaming is misschien: egoisme.

* Gabriel Ferrater (Reus, 1922 - Sant Cugat del Vallès, 1972) was schrijver en taalkundige. Hij was een van de invloedrijkste dichters van zijn generatie. Zijn eerste gedichten ontstonden vanuit een persoonlijke crisis. Drie van zijn eerdere werken werden in 1968 in één bundel samengebracht onder de titel Les dones i els dies (Vrouwen en dagen). Zijn gedichten ‘In memoriam’ en ‘Poema inacabat’ behoren tot de bekendste getuigenissen over de Burgeroorlog en zijn gevolgen.

In memoriam

Quan va esclatar la guerra, jo tenia
catorze anys i dos mesos. De moment
no em va fer gaire efecte. El cap m'anava
tot ple d'una altra cosa, que ara encara
jutjo més important. Vaig descobrir
Les Fleurs du Mal, i això volia dir
la poesia, certament, però
hi ha una altra cosa, que no sé com dir-ne
i és la que compta. La revolta? No,
La vida moral? S'hi acosta,
però se'm fa ambigu.
Potser el terme millor és l'egoisme.