De Tweede Ronde. Jaargang 28

[p. 173]

Drie gedichten
Nissim Ezekiel^*
(Vertaling Meindert Burger)

Liefdessonnet

In 't café op de vogelrijke heuvel
Past wel zo'n wolk.

De stadslichten gaan aan.

Wij wachten op de woorden. Onze liefde
Is als dauw op een zomernacht ontstaan.
Je haar waait in de war, laat zich niet binden:
Wij hebben naar de verre zee getuurd,
Die wij maar woelig en te zoutig vinden,
Hartstochtelijk geheim dat eeuwig duurt.

En heuvelafwaarts dan, als op een wolk,
Trots als geliefden zijn, onuitgesproken,
Verliezen wij ons in het zwermend volk,
Niet van bezorgdheid om dit lot verstoken.
Wij keuren weg en lucht met onze blik -
Te sterven komt ons voor als een geluk.

* Nissim Ezekiel (1924-2004) was de peetvader van de Engelstalige dichtkunst in het India van na de onafhankelijkheid. Hij hield zich als Indiase jood afzijdig van de heersende nationalistische literaire traditie en oogstte in het begin van zijn carrière kritiek vanwege zijn gebruik van formeel Engels, gezien de kolonialistische bijklank ervan. Later begon hij te experimenteren met overdreven Indiaas Engels. Hij was hoogleraar Engels en lector Amerikaanse literatuur aan de universiteit van Mumbai, secretaris van de Indiase tak van de internationale schrijversorganisatie PEN en een invloedrijke toneelschrijver, criticus en sociale opninievormer.

Love sonnet

This café, on the hill, among the birds,
Could house a passing cloud.

The city's lights

Are coming on.

You and I wait for words;

Our love has formed lik dew on summer nights.
The wind has ruffled up your hair:
We look in consort at the distant sea
And feel it turbulent and salty there,
A passionate and perpetual mystery.

Floating down the hill, as on a cloud,
Proud as lovers are, inarticulate,
We lose ourselves in mingling with the crowd,
Not unafraid of this ambiguous fate.
We look inquiringly at road and sky,
A certain happiness would be - to die.

[p. 174]

Verklaring

Naar niets dat buiten mijn bereik valt

Zal ik reiken, sommige vazen

En vrouwen zijn te kostbaar, en

Veeleisend, breekbaar, het genietelijkst

Op afstand, met kiese toegenegenheid.

Hartstocht streeft naar bezit; voorbij bezit

Rijst twijfel, het mysterie is verspild.

Maar verzoend met de blik van verre

Kan de zintuiglijke vorm de zintuigen

Kalmeren, houdt het duister zuiver.

Het duister, opgewoeld en kolkend,

Is ook kostbaar: het bezit ervan noodzakelijk.

Soms vult een vaas of vrouw, hoe kostbaar ook,

Het animale hart met warmte en verbazing.

Verstoken zijn van iets is ook verlaten zijn.

Ik heb in de lege kamer gestaan

En naar mensenmassa's op straat gekeken

Vol van verlangen erin op te gaan -

Maar geen moraal vult de leegte,

Voor alles doof en blind is de begeerte.

Declaration

Whatever is beyond my reach

I shall not reach for, certain vases

And women are too expensive, or else

Fragile, exacting, best enjoyed

From a distance, with delicate affection.

Passion possesses, and beyond possession

All is in question, mood ann mystery spent.

But reconciled to long perspectives

The sensual form may serve to calm

The senses and keep the darkness pure.

Darkness, disturbed and turbulent,

Is also dear: possession is necessary.

Certain vases and women, however expensive,

Fill the animal heart with wonder and warmth,

And deprivation is desolation.

I have stood in the empty room

And gazed at crowds in the street

Longing to be absorbed -

No moral law can fill the void,

Deaf and blind to all is appetite.

[p. 175]

De leraar

Weet je nog wie ik ben? Meneer Sheth.
Je aardrijkskundeleraar van vroeger,
Nu met pensioen, gezond en wel.
Mijn vrouw is sinds een paar jaar overleden.
Door Gods genade zijn mijn kinderen
Goed terechtgekomen.
-De een is sales manager,
De ander bank manager,
Ze hebben allebei een auto.
De anderen ook goed, maar niet zo goed.
Ieder gezin heeft zijn zwart schaap.
Sarala en Tarala zijn getrouwd.
Hun mannen zijn beste jongens.
Jij gaat niet geloven, ik heb elf kleinkinderen.
Hoeveel kroosten jij? Drie?
Mooi. Tegenwoordig geboortebeperking.
Ik ben niet tegen. Ga met tijd mee.
Hele wereld verandert. In India ook,
Blijven we bij. Onze vooruitgang gaat vooruit.
Oude waarden gaan, nieuwe waarden komen.
Alles gebeurt hals over kop.
Ik kom niet vaak buiten de deur, alleen
Maar soms, dat is tol van ouderdom.
Maar mijn gezondheid is OK. Gewone pijntjes.
Geen suiker, geen bloeddruk, geen hartaanval.
Komt door gezond leven in jeugd.
Hoe staat het met die van jou?
Bestig? Ik ben blij.
Dit jaar word ik negenenzestig,
Hoop de eeuw te halen.
Vroeger was je sprietje,
Nu ben je heer van gewicht.
Is leuke grap.
Als je weer eens deze kant op gaat,
Kom dan ook langs mijn nederige stulp.
Ik woon drie hoog achter, aan de overkant.

The professor

Remember me? I am Professor Sheth.
Once I taught you geography. Now
I am retired, though my health is good
My wife died some years back.
By God's grace, all my children
Are well settled in life.
One is Sales Manager,
One is Bank Manager,
Both have cars.
Other also doing well, though not so well.
Every family must have black sheep.
Sarala and Tarala are married,
Their husbands are very nice boys.
You won't believe but I have eleven grandchildren.
How many issues you have? Three?
That is good. These are days of family planning.
I am not against. We have to change with times.
Whole world is changing. In India also
We are keeping up. Our progress is progressing
Old values are going, new values are coming.
Everything is happening with leaps an bounds.
I am going out rarely, now and then
Only, this is price of old age.
But my health is O.K. Usual aches and pains.
No diabetes, no blood pressure, no heart attack.
This is because of sound habits in youth.
How is your health keeping?
Nicely? I am happy for that.
This year I am sixty-nine
and hope to score a century.
You were so thin, like stick,
Now you are man of weight and consequence.
That is good joke.
If you are coming again this side by ch[ance,]
Visit please my humble residence also.
I am living just on opposite house's backside.