De Tweede Ronde. Jaargang 28

[p. 129]

Tante Domin
Chitra Mudgal^*
Vertaling Dick Plukker

In de zomervakantie ging Bitto altijd naar het dorp. Dit maal was ze net zes geworden en ze zou naar de derde groep gaan. Ze kreeg nu ook belangstelling voor het dorpsleven.

Grootmoeder zat op haar brits. Ze was bezig de steeltjes van de rode pepers, die in een grote kom lagen, af te breken en de pepers met een dikke stok tot poeder te stampen. Bitto wilde er de dikke, rode pepers tussenuit halen, maar grootmoeder hield haar tegen: ‘Niet met je handen aan de pepers komen, Bitto. Het brandt vreselijk als je daarna je ogen of neus aanraakt. Je zult door het huis rennen alsof een horzel je gestoken heeft.’

Toen viel Bitto's blik op Domin, die de binnenplaats op kwam. Domin maakte altijd de wc op het platte dak en de goot bij de binnenplaats schoon.

Ze sprong van de brits af en riep: ‘Oma, oma, kijk eens, daar is Domin.’

Grootmoeder liet de peper, die ze tussen duim en wijsvinger had, los en gaf Bitto een pets op haar wang: ‘Wanneer zul je nu eens manieren leren? Zo spreek je niet over een oude vrouw! Voor jou is tante Ratni een tante. Je moet haar dus tante Domin noemen, heb je dat goed begrepen?’

Tranen met tuiten huilde ze. Dat had oma haar ook zonder slaan kunnen vertellen. Hoe kon zij nu weten wie wat van haar was? Een week later kwam tante Domin weer. Bitto was met haar leeftijdgenootjes aan het hinkelen op de binnenplaats. Zodra ze haar zag, vouwde ze haar handen in een groet en glimlachte. Tante Domin groette haar met gevouwen handen beleefd terug.

Tante Domin was klaar met haar werk en zat daar, wachtend op haar loon. Grootmoeder onderbrak het spel van de kinderen en riep: ‘Bitto, kom eens hier.’

* Chitra Mudgal (Mumbai, 1950) is een vooraanstaande schrijfster in het Hindi die haar leven lang heeft geijverd voor verbetering van het lot van de vrouw in India. In 2002 kreeg ze een belangrijke prijs voor haar werk van de deelstaatregering van Uttar Pradesh. Haar bekendste romans zijn Aavaan en Gilligaddu. In bovenstaand verhaal wijst de naam Domin ernaar dat de vrouw tot de ‘onaanraakbaren’ behoort. Het Gangeswater dient uiteraard ter zuivering.

[p. 130]

Toen ze bij haar was gekomen, duwde grootmoeder een mand met graan in haar handjes, legde daar bovenop wat oudbakken roti's voor dadelijk en zei: ‘Gooi dit in de zoom van Ratni's sari, maar doe voorzichtig.’

Tante Domin hield blij haar sari op toen ze Bitto zag komen. Gangeswater moest sprenkelen

Heel voorzichtig keerde Bitto de mand om in haar sari. Toch vielen er een paar handjes graan op de grond. Ze zette het mandje neer en begon tante Domin te helpen met het oprapen van de graankorrels.

Onmiddellijk sprong grootmoeder op haar af, boog zich, gaf haar een pets op haar wang en schreeuwde: ‘Stom kind! Heb je Ratni aangeraakt?’

Zonder acht te slaan op haar gesnik sleurde grootmoeder haar mee naar de badkamer, riep vandaar de oude huishoudster en zei dat ze Gangeswater moest sprenkelen op haarzelf en Bitto. Ze moest ook twee emmers water klaarzetten voor een bad.

Grootmoeder nam haar bad en deed ook Bitto in bad, maar haar boosheid werd niet minder. Ze waarschuwde: ‘Let voortaan goed op, Bitto. Als ik je zeg dat je Ratni iets moet geven, geef het haar dan van een afstand, raak haar niet aan.’

Bang rende Bitto weg en verborg haar hoofd in de schoot van de oude huishoudster. Eén vraag bleef haar kwellen: waarom had grootmoeder haar die tweede keer nou zo geslagen?