De Tweede Ronde. Jaargang 28

[p. 36]

Twee gedichten
Thom Schrijer

[Uiteindelijk gaf de vrouw]

Uiteindelijk gaf de vrouw
hem haar jawoord, legde
haar koele bedenkingen in
zijn handen en glimlachte
witjes naar de fotograaf.

Wij, de gasten hoorden hoe
de mannen van de muziek
verstrikt raakten in de
toepasselijke gezangen.

Intussen boden wij elkaar
drank aan en de bedenkelijke
grappen, poseerden
groepsgewijs in de vijver
met de zwanen,

terwijl onze vriend stukken
uit het gelaagde gebak sneed
om in de onderhandelingen
met zijn bruid in te brengen.

[p. 37]

fanfare

Ik greep niet in toen de fanfare over ons
terrein begon te bewegen, randen van
de bloembedden vertrappend, het net
ingezaaide siergras, de aardbeien.

Ook niet toen hun koperen instrumenten
ten hemel schreiden, zodat de in het rond
zingende vogels een hooggestemd
heenkomen zochten en de oude beuken
langs de oprijlaan niet langer fluisterden
met elkaar.

Zelfs niet toen het richtinggevoelige meisje
met de stok haar jakje losknoopte, de
amechtige blazers hun adem benam en ze
een voor een begon te ontstemmen.