De Tweede Ronde. Jaargang 27

[p. 108]

Bimhuis
Karel van Eerd

1. Det ol jes

Daar staat in blauwe bloes de koele cat
zeer aarts te scheppen in gegroefde aarde.
Hij perst zijn oude tune uit kortbebaarde
vergrijsde wangen onder leren pet.

Hij koestert altijdgroene langbewaarde
trage ballades. Zijn show is gered
als hij zijn hoorn kan dempen met zijn hat.
Ons huis zit afgepakt met jongbejaarden.

Het sluit hier plechtig. Hier! Er klinkt een hymn,
schor, volks met rochels van wie nog steeds roken.
Dit wordt een swingende begrafenis.

Wij worden even jonger. Hear nou him!
Wij draaien sjekkies, vinden lafenis
en dromen uit de tijd van onrust stoken.

[p. 109]

2. Ol det jes

Geen mens rept hier nog van die koele cat.
Far from it dat hij dood is en begraven,
maar in dit nieuwe huis nabij de haven
noemt jonger volk zulk spel niet meer echt vet.

Men mag zich in die cleane zaal nog laven,
doch roken is verboden bij de wet.
Het is ontsmet hier, maar de sound bleef net
op N.A.P., dankzij gemeentegaven.

De leader draagt geen baard, het hoofd geen haar.
Haar bloesje propageert het nooit weer sluiten.
Zij leeft van intro's, louter opening.

Wij worden hier nooit ouder. Hear nou haar!
Wij smachten. Als die deur ooit openging,
dan stroomden wij met frisse peuk naar buiten.