De Tweede Ronde. Jaargang 26

[p. 160]

Twee gedichten
Jevgeni Baratynski
(Vertaling Kees Jiskoot)

Mijn leven

Graag mag ik, rond de dis geschaard
met aardige familieleden,
wat kletsen, vrij en onbezwaard,
over 't verleden en het heden.

Ik mag het vrolijk feestlawaai,
aan 't glas vol hemels vocht gezeten;
ik mag, als Bacchus' moed oplaait,
de geest graag voor het hart vergeten.

Ook mag ik met een lekker stuk,
verzot op stoute jonge heren,
in 't bed van zalig zoet geluk
genoegens gaarne variëren.

*

Ik poogde haar van meet af aan
met zoetgevooisde taal te strikken;
met wezenloze doffe blikken
liet zij mijn woorden langs zich gaan.
Toch hield ik hoop het vuur der passie
bij haar te wekken op den duur:
door haar wellustig te betasten
sprak ik in taal van lévend vuur...
Toen kéék dat meisje toch stompzinnig,
wat werd ze me daarna toch spinnig!
Maak, modewereld, op haar jacht,
laat jóu die paspop maar bekoren!
Mij is een droef geheim beschoren:
ze heeft geen hart, én geen geslacht.

моя жизнь

Люблю за дружеским столом
С моей семьею домовитой
О настоящем и былом
Поговорить душой открытой.

Люблю пиров веселый щум
За полной чашей райской влаги,
Люблю забыть для сердца ум
В пылу вакхической отваги.

Люблю с красоткой записной
На ложе неги и забвенья
По воле шалости младой
Разнообразить наслажденья.

Сердечным нежным языком
Я искушал ее сначала;
Она словам моим внимала
С тупым, бессмысленным лицом.
В ней разбудить огонь желаний
Еще надежду я хранил
И сладострастных осязаний
Язык живой употребил...
Она глядела так же тупо,
Потом разгневалася глупо.
Беги за нею, модный свет,
Пленяйся девой идеальной!
Владею тайной я печальной:
Ни сердца в ней, ни пола нет.