De Tweede Ronde. Jaargang 26

[p. 43]

Drie gedichten
Thom Schrijer

[Gezien hoe de man aankwam in de overvloedige]

Gezien hoe de man aankwam in de overvloedige
middag, hoe hij zijn fiets tegen de muur van het
bruidshuis smeet en bleef wachten,

hoe hij zijn hand keer op keer onder het zadel legde
en zich bewoog alsof hij daar niet blijven kon,

hoe hij bleef en hardop dezelfde woorden herhaalde,
luider steeds, verschraalde vloeken leken het wel,

zodat de kleinstedelijk in het rond sprekende vrouwen
een stap achteruit deden.

Hoe de bruid in de deuropening verscheen in de
verwarde windsels van haar bezwangering

en hoe de man verstilde, opstapte en langdurig begon
weg te fietsen.

[p. 44]

[Gezien hoe de in rubber afgegoten]

Gezien hoe de in rubber afgegoten
plankzeiler overliep van belangstelling
voor de dag waarin hij zich staande
hield,

hoe hij zijn kleuren naar de hemel richtte,
zich boog en strekte, de tekens las en

zich met hand en pijn en voeten schikte naar
wat wind beweegt en water,

zijn rakken schreef in snelle halen tussen
kant en overkant

en staande op water vechten bleef met taai,
gevestigd ongeloof.

[Gezien hoe de postbode knielde]

Gezien hoe de postbode knielde
op de trappen van de kathedraal

en na een diepe buiging zijn tas
begon leeg te maken,

de stukken op grootte sorteerde
en stapel voor stapel in brand stak,

hoe hij opstond en in meer dan
één taal begon te spreken,

hoe enkele kerkgangers de man
vervloekten en een gebedsboek
naar zijn hoofd smeten

en hoe hij later huilde van wat leek
op een onnavolgbaar groot geluk.