De Tweede Ronde. Jaargang 26

[p. 98]

Twee gedichten
Patty Scholten

De Spaanse danseres

(Hexabranchus sanguineus)

Een zeenaaktslak (ze heeft haar naam niet mee)
is plots in Spaanse passie losgebroken.
Bloedrood en afgebiesd met witte stroken
pulseert ze rokkend, klokkend door de zee.

Ze strekt en buigt, een echte coryfee,
twee rode horentjes omhooggestoken.
Toch is haar fiere kuisheid onbesproken:
ze danst slechts voor de zee, haar fiancé.

Ik heb haar niet gezien, de Grande Dame,
omdat twee duikers haar uit zee meenamen,
gefascineerd door 't zwierig wit en rood.

Ze maakten foto's van haar op het strand.
Die werden vast heel mooi. De laatste, want
ze wilde niet meer dansen, ze was dood.

[p. 99]

De haaien

De haaien flitsen elegant door 't nat
als onderwaterstraaljagerpiloten
of strak gestroomlijnde torpedoboten.
In elk geval iets op het oorlogspad.

Straks gaan ze af. Kaboem, zodra het spat.
De regenmeesters maken wolken rood en
ze dansen in het schuldeloos vergoten
gebloed van vis of mens, vreten zich zat.

Ik snorkel langs het rif. Een peilloos blauw
met daarin schaduwen van kwade trouw,
die mij misschien een poot uit willen draaien.

Wij worden oud vol kwalen, eenzaamheid.
Voor mij straks geen euthanasiebeleid,
geen Drionpil maar snelle, felle haaien.