De Tweede Ronde. Jaargang 26

[p. 59]

Vier gedichten
Koos Dijksterhuis

Sharia I

De vrouwen die door mannenhanden lijden
Zijn, blijkt uit onderzoek, vaak allochtoon
Want moslimmannen vinden slaan gewoon
Hun vrouwen moesten zich van hen bevrijden

De moslimwet weet zoiets aan te pakken
Door losse mannenhanden af te hakken

Sharia II

Hij koos voor nu en altijd haar alleen
Hij nodigde haar in zijn huwelijksboot
Hij kon toch zonder haar al niet meer leven
Hij was haar allereerste bedgenoot

Hij zei: als God het wil dan zijn wij één
Toen roerde zich te vroeg iets in haar schoot
Hoe kon ze hem zo'n grote schande geven?
Hij was haar allereerste bedgenoot

Nu werpt hij vol van haat de eerste steen
Hij kiest secuur: niet klein maar ook niet groot
Dat moet; zo staat het in het Boek geschreven
Hij was haar allereerste bedgenoot

Zij zondigde; daar kan ze niet omheen
Ze is niet meer in staat tot tegenstreven
Hij was haar allereerste bedgenoot

[p. 60]

Grunneger toorn

Een spotlied over toorn vindt men in Grunnen
Ondanks de droge humor daar niet kunnen
Een Grunneger, die wil zo'n laid nait hoorn
Men spot nait mit Martinitoorn!

De man van mijn buurvrouw

Haar echtgenoot heeft een te korte lont
Mijn buurvrouw wordt frequent door hem geslagen
Men noemt zoiets wel huiselijk geweld

Ik hoor haar gillen, bijna alle dagen
Wat mij na zoveel jaar niet minder kwelt
Kon zij maar als geliefde tot mij komen!

Ik heb haar dat natuurlijk nooit verteld
Maar neem haar in mijn armen, in mijn dromen
Zij sluit haar ogen, opent loom haar mond

Wat zou ik graag privé haar gadeslaan
Ik moest misschien toch eens haar gade slaan