De Tweede Ronde. Jaargang 25

[p. 75]

Weerwerk
Leonoor Schreurs

Met zestien ging ik ieder weekend stappen,
en slechts om één vraag maakte ik me druk:
of ooit die ene droomprins toe zou happen.

Ik zat eens, aan de tapkast, op een kruk
in twiggylook met minirok te pronken,
een zelfverzekerd, onwijs lekker stuk.

Een nerd met rode haren stond te lonken,
maar durfde pas een praatje met me aan
toen hij zich flink wat moed had ingedronken.

Hij bleek meteen in vuur en vlam te staan,
wou kussen en begon brutaal te strelen,
dus ik dacht: ‘Wachtje voor de rode haan.’

Ik gaf hem, want hij bleef me maar vervelen,
een forse knie onder zijn kroonjuwelen!