De Tweede Ronde. Jaargang 25

[p. 176]

Gedicht
Aleksej Konstantinovitsj Tolstoj^*
(Vertaling Kees Jiskoot)

Ik dutte in, het hoofd gebogen,
Vond niets meer van mijn oude kracht;
Blaas, Heer, de vaak toch uit mijn ogen,
Bestorm mijn ziel uit alle macht.

Rol boven mij, als reprimande,
Uw donder voort, Uw luid verwijt,
En wil de roest der rust afbranden.
Veeg 't stof weg van mijn vadsigheid.

Dan spring ik op - U immers schraagt me -
En breng op het mij striemend woord,
Zoals een steen door hamerslagen,
In mij verscholen vonken voort!

* Aleksej Konstantinovitsj Tolstoj (1817-1875) werd geboren in Sint-Petersburg en debuteerde in 1841 met de novelle De vampier. Hij schreef poëzie en historische romans. Veel van zijn lyrische gedichten zijn op muziek gezet door Tsjaikovski en Rimski-Korssakov.

[Russisch]

Я задремал, главу понуря,
И прежних сил не узнаю;
Дохни, Господь, живящей бурей
На душу сонную мою.

Как глас упрека, надо мною
Свой гром призывный прокати,
И выжги ржавчину покоя,
И прах бездействия смети.

Да вспряну я, тобой подъятый,
И, вняв карающим словам,
Как камень от удара млата,
Огонь таившийся издам!

1858