De Tweede Ronde. Jaargang 24

[p. 197]

Icarus
Iacopo Sannazzaro^*
(Vertaling Ike Cialona)

Icarus ging in deze zee verloren:

zij ving zijn drieste vleugels in haar schoot,
toen hier de diepe val zijn vlucht besloot
die afgunst wekt bij wie dit zullen horen.

Het lot had hem een avontuur beschoren

dat ongelukkig leek, maar luister bood.
Fortuinlijk is degeen die na zijn dood
tot zulk een voortbestaan wordt uitverkoren!

Hij mag zichzelf gelukkig prijzen die

een vogel dacht te zijn: hij ging te gronde
aan zijn vermetelheid en euforie

waar deze zee zijn glorie blijft verkonden,

dit water, een der elementen! Wie
ter wereld heeft een weidser graf gevonden?

* Iacopo Sannazzaro leefde van 1455 tot 1530. Hij is geboren en gestorven in Napels en was hoveling en humanist. In de eerste helft van zijn leven schreef hij in het Italiaans, in de tweede het voornamelijk in het Latijn. Het bovenstaande gedicht is afkomstig uit zijn vroege werk Sonetti e canzoni, een bundel van tachtig sonnetten en andere gedichten. Hij werd beroemd, eerst in Italië en vervolgens in de rest van Europa, met zijn omstreeks 1484 geschreven Italiaanse herdersdicht Arcadia en zijn latere Latijnse Eclogae piscatoriae.

[Italiaans]

Icaro cadde qui: queste onde il sanno

che in grembo accolser quelle audaci penne.
Qui finì il corso, e qui il gran caso avvenne
che darà invidia agli altri che verranno.

Aventuroso e ben gradito affanno,

poi che, morendo, eterna fama ottenne!
Felice chi in tal fato a morte venne,
c'un sì bel pregio ricompensi il danno!

Ben pò di sua ruina esser contento,

se al ciel volando a guisa di colomba,
per troppo ardir su esanimato e spento;

et or del nome suo tutto rimbomba

un mar sì spazïoso, uno elemento!
Chi ebbe al mondo mai sì larga tomba?