De Tweede Ronde. Jaargang 22

[p. 152]

Arm en rijk
Anéstis Evangélou^*
(Vertaling Stella Timonidou & Kees Klok)

Wie durft te geven, wie arm wordt
van een krankzinnige aanbieding - beklaag hem niet:
hij wordt rijker, mooier.

Wie in gevaar komt,

wie zich zonder terughoudendheid op de golven laat drijven
en een voor een zijn kleren verliest en naakt
en eenzaam midden in zee achterblijft - beklaag hem niet:
in zijn bloed glanst diep het pure goud
van de schuimende golven.

Huil

om hem die uit geldzucht niet kan geven,

* Anéstis Evangélou (Thessaloniki 1937-1994) was reeds tijdens zijn leven een in Griekenland gewaardeerd dichter. Hij publiceerde naast een zevental dichtbundels, samengebracht in het in 1988 verschenen Tα πoιηματα, een veelomvattende en gezaghebbende, kritische bloemlezing over de tweede generatie naoorlogse Griekse dichters, onder de titel H δɛυτɛρη μɛταπoλɛμικη γɛυια 1950-1970 (Thessaloniki, 1994). Zijn kritieken werden in 1981 gebundeld in Aυαγυωoη και γραφη.
Vertalingen van zijn poëzie in het Nederlands werden voor het eerst gepubliceerd in 1992, door Kirsti de Hek, in het tijdschrift Kruispunt, dat daarna in diverse afleveringen aandacht aan het werk van Evangélou (pseudoniem voor Anéstis Papadópoulos) besteedde. In juni 1999 verschenen zijn eerste en laatste bundel integraal in Kruispunt onder de titel ‘Verslag van een balling,’ wederom in een vertaling van Kirsti de Hek. In het dagelijks leven was Evangélou, die rechten studeerde aan de universiteit van Thessaloniki, tot zijn pensionering in 1991 douanebeambte in de haven van zijn geboorte- en woonplaats, die in zijn literaire werk een grote rol speelt.

Φτωχοι και πλουσιοι

Όποιος τολμά καί δίνɛι, όποιος φτωχαίνɛι
άπό παράφορη προσφορά -μήν τόν λυπάσαι:
γίνɛται πλουσιότɛρος, πιό ώραϊος.

Ο που κινδυνɛύɛι,

ὁ πού χωρίς Επιφυλάξɛις άφήνɛται στά κύματα
καί ἔνα ἔνα χάνɛι τά ρούχα του καί γυμνός
άπομένɛι καί Ερημος καταμɛσής τού πόντου-μήν τόν λυπάσαι:
στό αίμα του λάμπɛι βαθιά ό άπɛφθος χρυσός
τών άφρισμένων κυμάτων.

Νά κλαϊς

αύτόν πού δέν μπορɛί άπό φιλαργυρία νά δώσɛι.

[p. 153]

[Vervolg Nederlands]

die uit angst om te gronde te gaan de ganse
dag opgesloten in zijn schulp zijn bezit telt
en angstig zijn beurs alsmaar lichter ziet worden - huil om hem:

hij wordt van lieverlee lelijk en geel
als een gerimpelde, misvormde pruim,
die het niet lukte gerijpt te worden door de zon,
die onbevoorrecht achterbleef en niet zacht werd
omdat een kwaadaardige worm hem van binnen uitzoog.

[Vervolg Grieks]

τóv πού φοβάται μή φθαρɛί κι όλημɛρις
κλɛισμένος στό καβούκι του μɛτράɛι τό βιός του
κι έντρομος βλέπɛι όλοένα ν’ άλαφραίνɛι
τό πουγγί του -αύτόν νά κλαϊς:

άσκημαίνɛι μέ τόν καιρό καί κιτρινίζɛι
ώσάν τό σουρωμένο δαμάσκηνο, τό στρɛβλωμένο.
πού δέν έπρόλαβɛ νά τό γλυκάνɛι ό ήλιος
πού άδικημένο άπόμɛινɛ και δέ μαλάκωσɛ
γιατί άπό μέσα τό ρούφηξɛ κακό σκουλήκι.