De Tweede Ronde. Jaargang 22

[p. 182]

Twee gedichten
Salah Hassan^*
(Vertaling Ahmed Alrikabi en H.J. de Roy van Zuydewijn)

Een welkomstfeest

Weifelend en met een bekend masker
als een Shakespeareaans personage
achtervolgt mij mijn dood.
Hoewel hij er streng uitziet
en op de kleinste details
in zijn uiterlijk heeft gelet,
leken zijn voetstappen onzeker
om een onbekende reden -
zijn het zijn nieuwe schoenen? -
pijnlijk als ik hem zo verward zie.
Om hem op zijn gemak te stellen
nodig ik hem uit
vanavond wat met mij te drinken
ik zal mijn ogen dichtdoen
om hem de kans te geven
gif in mijn glas te doen.
Ik zal zeggen dat ik naar de badkamer moet
zodat ik zijn trillende handen niet zie
en hij zijn taak kan volbrengen.
Mijn leven was een mislukking
en ik wil niet dat mijn dood zal mislukken.

* Salah Hassan (Babel, 1960) studeerde theater aan de Academie voor Schone Kunsten in Bagdad. Op zijn zeventiende begon hij met het schrijven van gedichten, en zoals bijna iedere jonge Iraakse dichter werd hij aanvankelijk sterk beïnvloed door Assayab en Saadi Yousif. Zijn beste teksten zijn gegoten in een vorm die het prozagedicht benadert. Hassan, in 1995 als politiek vluchteling naar Nederland gekomen, won tweemaal de Dunya Poëzieprijs.
Het vertalen van Hassans poëzie is extra moeilijk vanwege de mysterieuze, zelfs voor Irakezen niet altijd onmiddellijk herkenbare beeldspraak, die mede verband houdt met het feit dat het in een dictatoriaal geregeerd land onmogelijk is op onverhulde wijze de waarheid te zeggen. Waar op het bezigen van het woord ‘vrijheid’ al een taboe rust, moet de waarheid zich wel in een camouflagepak steken.

حفل استقبال

بمكياجقديم ا عرفه
كشخصية شكسبيرية
يتعقبني موتي مضطربا.
رغم مظهره الصارم
و اعنائه بالتفاصيل
تبدو خطوته قلقة
لسبب غامض
- ربما بسبب الحذاء الجديد-
مؤلم ان اراه مرتبكا
هكذا.
ولكي اجعله يستريح
سرف ادعوه هذه الليلة
كييشرب معي..
سوف اغمض عيني
كي ادعه يضع السم
فيكاسي..
سوف اتذرع بالذهاب
الى الحمام
-لااريد رؤية يده المرتجفة-
لكي ادعه يتم مهمته..
لقد فشلت حياتي

[p. 183]

[Vervolg Nederlands]

Ik ken mijn dood,
in de oorlog
was hij mijn schaduw,
een geweer in mijn rug,
in de gevangenis
hing hij overal in mijn cel
schilderijen op van wilde paarden,
en hier in den vreemde
is hij onzeker geworden.
Ik nodig hem uit
voor vanavond
omdat het ooit moet gebeuren
en ik hoop dat hij zo snel mogelijk
zijn taak ten einde zal brengen.
Ik wil dat hij zijn zwakte overwint
en me redt van dit
almaar mislukkende leven.
Deze keer wil ik niet
dat hij op z'n schreden terugkeert.

[Vervolg Arabisch]

لا اريد لموتي ان يفشل.
انا اعرف مرتي
في الحرب..
كان يتبعني متل ظلي
كمتطوع في فرق الاعدام..
في السجن ..
كانيعلقفي زنزانتي
صررا لخيول البراري القصية..
وهنا في المنافي
صار هرما.
سوف ادعوه هذه الليلة
شيء لا مفر منه
و ارجو ان يتم مهمته
بأسرع ما يستطيع..
اريده ان ينتصر على ضعفه
وينقذني من حياتي
التي فشلت.
هذه المرة
لا اريد له ان يتراجع.

[p. 184]

Wegvluchten uit het gezin

Het was geen slecht idee
toen ik van een huis droomde
en er ging wonen.
Het was geen slecht idee
toen ik van een vrouw droomde
en met haar ging trouwen.
Het was geen slecht idee
toen ik vier kinderen tekende
en die toen verwekte.
Het was ook geen slecht idee
toen ik de achterdeur tekende
en erdoorheen sloop.

Het was een heel slecht idee,
het huis was kleiner dan mijn hart.
Het was een heel slecht idee,
de vrouw wilde het gedicht zijn.
Het was een heel slecht idee,
de kinderen verijdelden mijn dromen.
Het was een heel slecht idee,
en nog veel slechter:
het is een idee geworden
voor een gedicht.

لهروب من العائلةا

لم تكن فكرة سيئة
حين حلمت ببيت وسكنته..
لم تكن فكرة سيئة
حين حلمت بأمرأة وتزوجتها..
لم تكن فكرة سيئة
حين رسمت اربعة اطفال وانجبتهم..
لم تكن ايضا فكرة سيئة
حين رسمت بابا خلفيا للبيت
و هربت منه.!
+ + +
كانت فكرة البيت سيئة
لانه كان اضيق من قلبي..
كانت فكرة الزوجة سيئة
لانها ارادت ان تكون القصيدة..
كانت فكرة الاطفال سيئة
لانهم اصبحوا اكثر من احلامي..
كانت فكرة سيئة..
وأسوأ من ذلك
انها اصبحت
فكرةلقصيدة!!