De Tweede Ronde. Jaargang 22

[p. 178]

Gedicht
Aleksander Blok
(Vertaling Margriet Berg en Marja Wiebes)

In schaamteloze roes verzinken,
dagen en nachten overslaan,
en met een hoofd, zwaar van het drinken,
zomaar een kerkje binnengaan.

Driemaal een diepe buiging maken,
en zeven kruisjes slaan. Verdoofd
de grauw bespuwde vloer aanraken
met je door drank verhitte hoofd.

Een stuiver doen in 't offermandje,
drie- en dan nog eens zevenmaal
je lippen drukken op het randje
van de icoon, door kussen vaal.

Iemand op weg naar huis wat flikken,
voor juist die stuiver, en daarop
een hond in het portiek, al hikkend,
verjagen met een harde schop.

Bij een kop thee de kas opmaken
naast de iconenlamp. Steevast
verlekkerd de coupons aanraken
uit de gebruikte ladenkast,

en dan een diepe slaap inglijden,
in 't donsbed van je ledikant...
Zelfs zo ben jij te allen tijde
voor mij, mijn Rusland, 't mooiste land.

[Грешить бесстыдно, непробудно,]

Г решить бесстыдно, непробудно,
счет потерять ночам и дням,
и, с головой от хмеля трудной,
пройти сторонкой в Божий храм.

Три раза преклониться долу,
семь - осенить себя крестом,
тайком к заплеванному полу
горячим прикоснуться лбом.

Кладя в тарелку грощик медный,
три, да еще семь раз подряд
поцеловать столетний, бедный
и зацелованный оклад.

А, воротясь домой, обмерить
на тот же грош кого-нибудь,
и пса голодного от двери,
икнув, ногою отпихнуть.

И под лампадой у иконы
пить чай, отщелкивая счет,
потом переслюнить купоны,
пузатый отворив комод,

и на перины пуховые
в тяжелом завалиться сне...
Да, и такой, моя Россия,
ты всех краев дороже мне.