De Tweede Ronde. Jaargang 22



[pagina 83]
Twee gedichten Victor Vroomkoning Stemmen Geef mij de stem van die ene mens, geef mij de stem van mijn vader in mijn oren tot mijn verre ogen hem ontwaren tussen de tenoren tot ik weer zijn handen voel waarmee ik die van mij ging meten, welpenhandjes met de vuisten van een vent. En dat dan de stem van mijn zoon mij roept met de stem van mij met de stem waarom ik roep.
Pace Wat nog beweegt, nog hoorbaar zucht, is haar hoofd op het ritme van haar ingeregeld hart. In één eeuwig ogenblik ontstijgt zij het kussen, overschouwt ons, haar leven, ploft terug, het apparaat ten spijt. Als alles ingehouden zwijgt hoor ik de klok op haar kast waarin ik 's ochtends nog een volle batterij heb ingebracht.