De Tweede Ronde. Jaargang 22(2001)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 62] [p. 62] Eurydice's uitvaart Liesbeth Lagemaat - Opvallend: juist op dit moment staat bij het verkeerslicht een niet zeer jonge heer te wachten, waarschijnlijk heeft hij een partituur van Scarlatti in het hoofd. - De limousine wordt niet opgemerkt. Aan het stuur: een jongen in een ongepast, wit jurkje tot halverwege de dijen. Benen en armen zijn een nest van slangen. Hij draagt zijn schedel als een bloem, laten we zeggen: een Indische waterlelie of desnoods een camelia, men moest vooral denken dat hij een goede kapper had. De taal die hij uitblaast is niets- zeggend stuifmeel, pointillisme in een zeer discrete ruimte. Maar, toegegeven, de limousine was haar eigendom, een grens van nachtkleurige lak. En dan, onder het ebbenhout een masker? Natuurlijk. Biscuit. (Was zij de Zwarte Koningin? Onmogelijk. Een knielang colbert van dodelijk fluweel, maar nauwelijks een huid: volkomen transparant. Een vissig soort bestaan, zou dat het zijn geweest? Misschien.) Zoetwaterogen, in golven, op haar dodenjas. Maar een betekenis? Hij draagt haar liefde als een krans van loodgrijze pupillen, men moest vooral zien dat hij geen vreemde astronaut was, geen ijs ligt opgeslagen in zijn hoofd, zijn strot. Kalm steekt hij een strodun sigaartje op, draait het raampje een flink eind open. Kwispelstaarten van een kleine wind, april of het begin van mei. De taal die hij uitblaast: [pagina 63] [p. 63] talkpoeder, verdwaalde muzieknoten. De kistenmaker had haar hele naam niet op het deksel kunnen krijgen, het paste niet. ‘Ice,’ zingt daarom Orpheus, ‘ice, ice.’ Hij rookt een strodun sigaartje, zijn vingers tikken tegen de buitenkant van het portier, de schouder wat ongemakkelijk verdraaid, het glas van het bijna open raampje snijdt in zijn elleboog. Achter hem: luid claxonneren, een file ontspringt, een rivier van lawaai. Hij mompelt archaïsch, woorden in poedervorm. - Opvallend: even verderop staat bij het verkeerslicht een niet zeer jonge heer te wachten, waarschijnlijk heeft hij een partituur van Scarlatti in het hoofd. - Vorige Volgende