De Tweede Ronde. Jaargang 22

[p. 60]

Twee gedichten
Jan J.B. Kuipers

Kasteel L.

Nog sta je overeind, maar
de verjichte toren trekt in de zaal
een scheur van gapend afscheid,
haastig sinds een eeuw.

Nog weet de baron met handpalmen
oude kalk van diners op het paleis:
‘Uit Krasnapolsky haalden ze het eten,
in wagentjes kwam het over de Dam,

zo ging dat toen.’ En jij ontwaart
in het hout over de gracht een geeuw
van iets van wezen, een aarzelen in
gewassen inkt tussen groen uitgeslagen

dunne stammen, neveliger neerslaand
in de regen en vapeurs van de geschiedenis
waarbinnen jij te droog staat, achter glas.

[p. 61]

Verdwenen huis van Sint-Jan

Onder de bouwvoor nog de
fundamenten van hun daling,
toen de fonkel van hun zwaard

al van de ploegschaar was
(en zij vier paarden hielden, zes
koeien en tien bedden voor de

zieke en de vreemdeling),
de akker openrijtend tot baring
van een toekomst in zwart-wit:

het schichtig inzicht van een
kraai op glansgekeerde klei, de
glimp van andermans herinnering.