De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 230]

Drie gedichten
Nada Pinterić^*
(Vertaling Roel Schuyt)

De engel

Je pakt je spullen -
een rode vlek op je rug;
langgerekte stappen
in de lege ruimte tot aan de tramhalte.
Je wacht in het glazen vierkant
terwijl het verlaten hoofdkussen
de sporen uitwasemt van de nacht.

* Nanda Pinterić werd in 1947 geboren in de Kroatische stad Split en woont sinds 1987 in Nederland. In Kroatië heeft ze een bundel literaire essays en een dichtbundel gepubliceerd. Ze vertaalt poëzie van o.a. Eva Gerlach, Gerrit Komrij, Willem van Toorn en Elly de Waard naar het Kroatisch.

Andeo

Uzimaš svoje stvari -
crvena fleka na ledima;
produz̆eni koraci u
prostoru prema
tramvajskoj stanici.
Čekaš u staklenom kvadratu
dok napušteni jastuk
isparva noćne ostatke.

[p. 231]

Avond

Voor Ineke

We improviseerden hoekjes en meubels in een kamer
waar je alleen hoeft te zitten kijken naar de vier
reeds bekende hoeken waardoorheen lichamen voorbijsnellen om
zich te verenigen
en voor even een plekje te zoeken terwijl ze aan elkaar grenzen.
En zo strekt de kracht zich uit,
die oneindige verte waar men elkaar benadert in een dialoog,
met het bonzen op een dierenvel,
terwijl ik in diezelfde tijd vredig mijn karakter behoud,
en de voetstappen op de houten drempel aftel.

Alle deuren zijn open in de gang onder ons.
Laat de lucht zich op alle mogelijke manieren
leegmaken voor het ijle heelal
dat ik uitadem
me voorbereidend op een beweging van mijn lichaam
naar de zich overal uitstrekkende grens.

Večer

Za Ineke

Improvizirali smo kutke i namještaj u sobi gdje
treba samo sjaditi videći sva četiri već
poznata ugla kroz koja hitaju tjelesa kako
bi se mogla okupiti, smjestiti za vrijeme
dok graniče jedna s drugim.
Tako, dakle silina ne pruz̆a, ta izmjerna
daljina po kojoj se hoda dijalogom,
lupanjem z̆ivotinjskom koz̆om dok
za to vrijeme mirnoćom čuvam prirodu,
odbrojavajući udarce stopala o drveni prag.

Sva su vrata otvorena u
hodniku pod nama. Neka
se isprazni zrak na svakojaki
mogući način za razrijedeni
svemir koji isparavam
smišjajući udarac tijelom
u smjeru rasute granice.

[p. 232]

Holland

Veduta's van Hollandse meesters
met altijd hetzelfde hoornvee
onder de lage zon.
Een onrustige hemel zie ik
het best als ik zit aan
het stilstaande water
in het centrum van de stad.

Een duif daalt loodrecht neer
ik vraag me af of hij niet
die fijnste purperen kleur heeft
uit de stillevens
van een staatsgalerij.

Zorgeloos begrijp ik de oorsprong
van de landschappen terwijl ik eigenlijk
kijk naar de beelden die
als zoete genietingen
voorbijtrekken langs de ramen
van de intercity Amsterdam-Antwerpen.

Holandija

Vedute holandskih majstora
s uvijek istom rogatom stokom
pod niskim suncem i
nemirnim nebom najbolje
vidim sjedeći uz
ustajalu vodu
crijeva, z̆ile i tople z̆ivice,
centra grada.

Okomito pada golub
gledam nije li
feničke boje najfinije vrsta
sa mrtve prirode
drz̆avne galerije.

Bezbriz̆no spajam porijeklo
krajobraza nazirući
dakako oblike koji
kao slatke naslade
prolaze uz prozore
intercitya Amsterdam-Antwerpen