De Tweede Ronde. Jaargang 19

[p. 56]

(Vertaling Anne Stoffel)

De foto

Terwijl de lila middag nadert
in het vakantieparadijs,
vereeuwigt een gestreepte bader
zijn blij gezin, met hem op reis:

het naakte jongetje verstijvend,
de vrouw glimlachend en charmant
en als in vloeibaar zilver drijvend
in gloeiend licht, in vrolijk zand.

Door de gestreepte man een poosje
op 't zonbeschenen strand gericht,
knijpt met een klik het zwarte doosje
zijn fotografisch ooglid dicht.

Al wat dat stukje film kon vangen
is met die klik nu vastgelegd:
het kind met de verstrakte wangen,
zijn moeder, stralend en oprecht,

een emmertje, een schep, een gieter,
een helling die zich daar bevond.
En ik, toevallige verspieder,
sta ook nog op de achtergrond.

Des winters zal naar grootmamaatje
- mij onbekend - een album gaan,
en in dat album zit een plaatje
en ik zal op dat plaatje staan:

bij vreemde lui mijn beeltenis,
een dag uit mijn augustusdagen,
mijn schaduw, die zij nimmer zagen,
en die vergeefs gestolen is.

Binz, 1927

Снимок

На пляже полдень лиловатый,
в морском каннкульном раю
снимал купальщик полосатый
свою счастливую семью.

И замирает мальчик голый,
и улыбается жена,
в горячий свет, в песок веселый,
как в серебро погружена.

И полосатым человеком
направлен в солнечный песок,
мигнул и щелкнул черным веком
фотографический глазок.

Запечатлела эта пленка
все, что могла она поймать:
оцепеневшего ребенка,
его сияющую мать,

и ведерцо, и две лопаты,
и в стороне песчаный скат.
И я, случайный соглядатай,
на заднем плане тоже снят.

Зимой в неведомом мне доме
покажут бабушке альбом,
и будет снимок в том альбоме
и буду я на снимке том:

мой облик меж людьми чужими
один мой августовский день
моя. незнаемая ими,
вотще украденная тень.