De Tweede Ronde. Jaargang 19

[p. 51]

(Vertaling Tom Eekman)

[Ik ben van jou, nacht! 't Boze is vergeten,]

Ik ben van jou, nacht! 't Boze is vergeten,
't leven is lumineus, de dood is duister.
Mijn openstaande ziel is nu bezeten

door 't firmament in volle luister...

Het lijkt of ik door nachtelijke hemel
naar verten vaar in een geheime schuit,
oneindig is het blauwe stergewemel, -

't is in me, en ik straal het uit.

Ik zweef en zweef, zie langs mij sterren schieten,
mijn boot legt bij de een, dan bij de ander aan
en glijdt weer voort bij 't schier onhoorbaar vlieten

van een briljanten waterbaan.

Nacht, 'k ben van jou! 'k Voel in mijn hart jouw straling:
al 't zondige is op de aard gebleven,
ik voel van engelen de ademhaling

op mijn gelaat, fier opgeheven!

1923

[О ночь, я твой! Все злое позабыто,]

О ночь, я твой! Все злое позабыто,
и жизнь ясна, и непонятна смерть.
Отражена в душе моей раскрытой

блистательная твердь...

И мнится мне, что по небу ночному
плыву я вдаль на призрачном челне,
и нет конца сиянью голубому;

я в нем, оно во мне.

Плыву, плыву. Проходят звезды мимо;
к одной, к другой причаливает челн,
и вновь летят под шум неуловимый

алмазно-чистых волн.

Я твой, о ночь! В душе - твое сиянье:
все грешное осталось на земле,
и ангелов я чувствую дыханье

на поднятом челе!