De Tweede Ronde. Jaargang 19

[p. 50]

(Vertaling Meindert Burger)

Provence

Ik dool door stegen, over oude paden
en luister naar een lang vervlogen tijd:
zó zongen onder Caesar de cicaden,
zó stond de zon ook toen al op hel krijt.

Op vlekkenstammen zingen de platanen,
de winkel zingt, het kraalgerand gordijn
gaat zachtjes rinklen bij het binnengaan en
de snijder zingt hier rijgend zijn refrein.

Een vrouw spoelt bij het ronde waterbekken
haar blauwe linnengoed al zingend schoon
en de plataan strooit lichte schaduwplekken
op keien, korf, fontein en haar persoon.

Wat is, in deze wereld vol vocalen,
die witte muren langs te glijden fijn,
om hier als Russisch dichter te verdwalen
in der cicaden lispelend latijn!

Solliès-Pont, 1923

Прованс

Слоняюсь переулками без цели,
прислушиваюсь к древним временам:
при Цезаре цикады те же пели,
и то же солнце стлалось по стенам.

Поет платан, и ствол - в пятнистом блеске;
поет лавчонка; можно отстранить
легко звенящий бисер занавески:
поет портной, вытягивая нить.

И женщина у круглого фонтна
поет, полощет синее белье,
и пятнами ложится тень платана
на камни, на корзину, на нее.

Как хорошо в звенящем мире этом
скользить плечом вдоль меловых оград,
быть русским заблудившимся поэтом
средь лепета латинского цикад!