De Tweede Ronde. Jaargang 19

(Vertaling Anne Stoffel)

[Zal er ooit iemand zijn]

Zal er ooit iemand zijn
die mij huiswaarts vervoert
langs moeras en ravijn
en het golvende graan?
Die zich omdraait naar mij
en dan wijst met zijn zweep
aan de berken voorbij
naar dat huis in het groen?
En wie opent de deur?
En wie huilt in de hal?
Zou er nú iemand zijn
- nu en daar - die bespeurt
in een snel visioen
dat ik ver van mijn land,
slechts verlicht door de maan,
loop te zingen van toen?

Berlijn, 1921

[Кто меня повезет,]

Кто меня повезет,
по ухабам, домой -
мимо сизых болот
и струящихся нив?
Кто укажет кнутом,
обернувшись ко мне,
меж берез и рябин
зеленеющий дом?
Кто откроет мне дверь?
Кто заплачет в сенях?
А теперь - вот теперь, -
есть ли там кто-нибудь,
кто почуял бы вдруг,
что в далеком краю
я брожу и пою,
под луной, о былом?