De Tweede Ronde. Jaargang 19

[p. 45]

(Vertaling Kees Jiskoot)

Hotelkamer

Iets tussen bed en divan in.
De kamer somber geel behangen.
Stoelen. Een spiegel - scheef gehangen.
Ik en mijn schaduw gaan erin.

Wij openen het knersend venster:
de weerschijn werpt zich op het pad.
Windstille nacht. Een hond of wat,
met bont geblaf de stilte schendend.

Ik blijf aan 't venster roerloos staan;
in 's hemels zwarte roemer toont zich,
blinkt als een gouden druppel honig,
in al haar heerlijkheid de maan.

Sebastopol, 1919

Номер в гостинице

Не то кровать, не то скамья.
Угрюмо-желтые обои.
Два стула. Зеркало кривое.
Мы входим - я и тень моя.

Окно со звоном открываем:
спадает отблеск до земли.
Ночь бездыханна. Псы вдали
тишь рассекают пестрым лаем.

Я замираю у окна,
и в черной чаше небосвода,
как золотая капля меда,
сверкает сладостно луна.