De Tweede Ronde. Jaargang 19 (1998)

De Tweede Ronde. Jaargang 19

(1998)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 145]
Drie gedichten Na'iem AraidiGa naar voetnoot* (Vertaling Richard van Leeuwen) Mijn dorp Alleen de olijfbomen herinneren me aan al-Djaliel, dat vervaagt met de jaren. Als ik de gedaante van de kruiken zou aannemen met het geduld van mijn voorvaderen, zou ik de doornige kleur kiezen van dromen. Je bent veel veranderd en hebt de gedaante van de volgende eeuw. Je bent de nacht vergeten boven de oostelijke begraafplaats en het geblaf van de honden. Niets herinnert me meer aan jou, behalve de heuvel en de liefde die aan de tijd is ontsnapt.
قريتي المغار لا شيء غير الزيتون يذكرني بالجليل الفائت من أعوام. لو أني أتقمص أكوازاً من صبر جدودي لاخترت اللون الشائك للأحلام. هأنت ا لأن تغيرت كيراً وتقمعت العصر القادم وتناسيت الليل على طول المقبرة الشرقية. و نباح الكلاب. لا شيء يزال يذكرني فيك غير التلة والحب الفائت من أعوام.

[pagina 146]
Mijn moeder Mijn moeder bereidde mijn leven op de bakplaat en bood het me aan met olijfolie en tijm. Telkens als iets me zwaar viel, voegde ze groenten toe en een schietgebed. God zij geprezen, de Heer der twee werelden. Toen ik groter werd, nam mijn eetlust toe en mijn moeder kookte mijn leven nu eens zout, dan weer zoet of zonder smaak. Het leven is vol verrassingen, die komen en gaan, als vogels in het trekseizoen. Het lichaam waarin ik nu gehuld ga, verandert als de geliefden die voorbijkwamen op mijn smalle weg. Mijn moeder kookt en bakt nog voor mij en wacht op de dood.
خيزت أمي الحياة على ’ألصاج‘ خيزت أمي الحياة على ’ألصاج‘ وقدمتها لي مع الزيت وألزعر ٠ وكلما استضعبت شيئا أضافت لي ألخضروات والبملة والحمد لله رب العالمين ٠ وعندما كبرت قليلا زادت شهوتي وصارت أمي تطخ لي الحياة مرة مالحة ومرة حلوة ومرة بدون شهية ٠ الحياة مليئة بالمفاجئات التي تأتي وتذهب كما الطيور في مواسم الهجرة والثبات ٠ وهذا الجسد الذي البسه الآن يعير مثل ألعشيقات اللواتي مرزن على طريقي الضيق ٠ ما زالت آمي تخبز لي الاشياء وتطبخها - وتنتظر ألموت ٠

[pagina 147]
Ik zei: ‘Ik hou van je’ Ik zei: ‘Ik hou van je.’ Jij zei: ‘Ik hou van jou.’ Ik zei: ‘Ik hou meer van je.’ Jij zei: ‘Ik hou meer van jou.’ Ik zei: ‘Ik hou veel meer van je.’ Jij zei: ‘Ik hou veel meer van jou.’ Ik zei... Jij zei... En we bespeelden de klok van de stilte, jij op de fluit, ik op de harmonica.
قلت أحيك قلت أحبك, قلت أحبك: قلت أحيك أكثر, قلت نا أكثر قلت أحبك أكثر أكثر, قلت أناأحبك أكثر أكثر ٠٠٠ قلت ٠٠٠ قلت ٠٠٠ وكانت ساعة صمت عزفنا ها: أنت بالناي وأنا ياهارمونيكا ٠	voetnoot* Na'iem Araidi (Kfar Mar'ar, 1950) is docent literatuur en Hebreeuws in Haifa. Hij publiceert proza en poëzie in het Arabisch zowel als in het Hebreeuws. Araidi won verscheidene literaire prijzen.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

Naim Araidi

vertalers

Richard van Leeuwen