De Tweede Ronde. Jaargang 19

[p. 49]

Twee gedichten
Rina van der Wel

Steenfabriek

VERBODEN TOEGANG
maar je hoeft er ook niet heen. Zwart
uit de gatenrij, diep in het steen. Stilte
zal daarachter zijn. Gevaar. Over leeg terrein
de wind. Leven dat hier een eeuw lang duurde

is op een dag verdwenen met het vuur
waarvan de rook, tot bedaren gebracht
in de fiere pijp, zich traag verspreidde
over de rivier, het land. Gewoon en vergeten
als op een prent die er al jaren hangt.

Niets dat aan de oever nog beweegt.
Een graf geworden waaromheen allang
geen pijn meer is. Steen. Alleen nog steen,
zoveel en ook een naam:
VOORUITGANG.

[p. 50]

Bij een vijver

Gaan rusten bij een vijver in het bos. Niets
veranderd. In de verte tussen de bomen
een huis met veel ramen, donker
en dicht. Wijdopen voor dromen als

het water onder een laag van blad. Roerloos
staat daarin naar de diepte gericht, wat
boven in ruimte is en licht: bomen, gaan
van wolken, oever, lucht.

Soms, maar even, een vogel door die
spiegeling, stil en ver - van voor
tijd begon, dingen namen kregen.

Mogen de doden zo bestaan, ergens
anders, zonder gewicht? Ik buig over
het water heen. Het geeft mij alleen
een steeds ouder gezicht.
En geeft dat onbewogen.