De Tweede Ronde. Jaargang 19

[p. 51]

Light Verse

[p. 52]

Drie gedichten
Hendrik Jan Bosman

Heilig Land

Een vruchtbaar land, een wonder in de ogen
Van wie zojuist nog in woestijnzand stond
Men ploegt en zaait, men laat hier bronnen wellen
Dag in, dag uit: de schop gaat in de grond

Een oeroud land, het trekt archeologen
Met bussen tegelijk toert men er rond
Waar men maar graaft zijn vondsten te voorspellen
Dag in, dag uit: de schop gaat in de grond

Een land in opbouw, waar de leiders pogen,
Al is dat volgens velen ongezond,
Voortdurend nieuwe huizen te bestellen
Dag in, dag uit: de schop gaat in de grond

Omstreden land dus, zonder mededogen
Wie heeft nog moed de slachtoffers te tellen?
Dag in, dag uit: de schop gaat in de grond

[p. 53]

Exodus 3:17

Gênante vertoning! Ziehier de bekroning
Van veertig jaar rondtrekken zonder verschoning
Beloofd als beloning: het land ter bewoning
Van melk en van honing, van koren en most

Maar ook van Chiwwieten, van veel Perizzieten,
Alsmede het land van de Kanaänieten
Er zijn Amorieten, het telt Jebusieten
En geef de Hethieten daar maar eens de kost!

Beloften des HEREN zijn zeer te waarderen
Maar nu gaat Zijn gulheid ons compromitteren
Hij wil gloriëren met andermans veren
Hij wil crediteren op andermans post...

Pelgrimage

Dat dit van Salomo de stallen zijn
En dát de muur van 't oude Jericho,
Dat hier Hizkia's stadswal ligt, affijn,
De gids vertelt het, dus dan is het zo.

Dat dít de vloer is van Pilatus' plein,
Elia's altaar stond op dát plateau,
Dat dít met stukken puin bezaaid terrein
Ooit Petrus' huis was, krijg je niet cadeau.

De argeloze reiziger ziet slechts
Een stapel stenen, stoffig, gruizig, geel.
Maar voordat ik u van een droom beroof:

Er is voor wie het zien wil, heel wat echts.
In bijbel of in gidsend personeel,
Een Heilig Land vereist een vast geloof.