De Tweede Ronde. Jaargang 18

[p. 186]

Gedicht
Kalidasa^*
(Vertaling W. Jonker)

Zij zijn verstrengeld, Hij en Zij,
als woord en zin in 't aards stramien.
Ik, die hun kind ben, bid dat zij
mijn woorden van een zin voorzien.

Het machtig thema staart mij aan.
Hoe kan mijn zwakke dichtertaal
ooit recht doen aan de oceaan?
Zij is te breed voor mijn korjaal.

Ik dwaas! Ik streef naar dichtersroem!
Blijkt straks dat ik slechts hoon verdien?
Een reus kan amper bij die bloem.
Ik, dwerg, dien er van af te zien.

Toch kliefden ouderen de poort,
zodat zij voor mij openstaat.
Ik volg hun diamanten woord
en rijg wat parels aan een draad.

* India, ca. 400 n.Chr.

[Engels]

Interwelded as words and meaning

Parvati and the Lord of Lords,

Parents, masters of all the earth:

Grant inspired meaning to my words.

How can the poet's slender powers

Deal justly with so large a theme?

Why should I think that I can cross

The ocean in a coracle?

A fool to seek a poet's fame,

Shall I win only ridicule?

Tall men can scarcely reach the fruit:

A dwarf, I satretch my arms in vain.

Yet, where the ancient poets cut

The gateway, I may enter in.

Where diamond pierced the way, a pearl

Is threaded by the softest thread.