De Tweede Ronde. Jaargang 17

[p. 148]

De beeldhouwer
Jevgeni Baratynski
(Vertaling Peter Zeeman)

De kunstenaar bekeek het marmer
En werd daarin een nimf gewaar,
't Bloed in zijn aderen werd warmer
En in zijn hart vloog hij naar haar.

Hoewel van hartstocht buiten zinnen,
Weet hij zich te beheersen: traag,
Haast niet geneigd om te beginnen,
Ontdoet de beitel de godinne
Van haar omhulsels, laag na laag.

Het werk mag weken duren, maanden -
Zoet ritueel, mystiek en straf -
Maar van de koortsachtig verlangde
Valt pas de laatste sluier af,

Als Galatea in het kozen
Van 't beitelblad zijn passie voelt,
Van de weeromstuit diep gaat blozen
En, smachtend naar d'apotheose,
Haar schepper naar extase voert.

Скульптор

Глубокий взор вперив на камень,
Художник нимфу в нем прозрел,
И пробежал по жилам пламень,
И к ней он сердцем полетел.

Но, бесконечно вожделенный,
Уже он властвует собой:
Неторопливый, постепенный
Резец с богини сокровенной
Кору снимает за корой.

В заботе сладостно-туманной
Не час, не день, не год уйдет,
А с предугаданной, с желанной
Покров последний не падет,
Покуда, страсть уразумея
Под лаской вкрадчивой резца,
Ответным взором Галатея
Не увлечет, желаньем рдея,
К победе неги мудреца.

1841