De Tweede Ronde. Jaargang 17

[p. 36]

Mei, niet van Gorter
Jan Vanhaelen

Het veulen loopt aan de flank
van de merrie. De eend rimpelt
de sloot vrij voor haar vier.
Een ooi laat zich staande zogen.
Zon en kou spannen samen-
het is dus mei.

God, als ik denk aan mei vroeger,
hoe ik daar stond, ongelikt,
afgeblaft, doelloos mekkerend
tegen de avond.

Mijn ogen tranen. Maar
dat zal zijn van denken
aan het pellen van ui,
's avond in mei.