De Tweede Ronde. Jaargang 17

[p. 31]

Buiten bereik
Hanneke van Schooten

Ik droomde dat je komen zou.
De dag nadat je ketens woorden verkeerd
aaneengeregen had, ik lachend pijn verzweeg
hij het afscheid, mijn handen klemmend om mijn mouw.

Je kwam. Je stond zonder bewegen seconden-
lang gevangen in de deurlijst tussen de kamer
en de gang, wij keken en zwegen voordat de hamer
van het spreken zijn werk begon.

Je zei, je kwam alleen maar even binnenlopen.
Je zocht in stapels achter je bureau
een boek, een schrift, artikelen of zo.
Je ging zo dadelijk Le Monde kopen.

Ik zag je omtrek tegen het raam. Je stond alleen.
Hoog en stil. Verwaaid van winterregen.
Ik wist, dit is ons klare, korte leven.
Licht en vrij buiten bereik bijeen.