De Tweede Ronde. Jaargang 17

[p. 28]

Ochtend te Hagestein
Juliën Holtrigter

De kamer baadt in het licht van
de morgen.
Ik hoor de elzen,
het plassen van riemen,
een vroege visser.
Het regent.

Ik volg mijn hand die wandelt
langs de koele heupen van
Agnes die
zich langzaam omdraait
en zegt, met haar ogen gesloten:
Het regent.

Een uur gaat voorbij waarin niets
gebeurt,
waarin alles plaats heeft
gevonden.

Op de rand van het bed
de gele kimono.
Een tweede even zo gele kimono
ligt gedrapeerd in de spiegel.

Ik was de boot
die geluidloos was binnengelopen.