De Tweede Ronde. Jaargang 17

[p. 172]

Vissersboten
Shiratori Genji^*
(Vertaling Marius Roessingh,
Duitse vertaling Annelotte Piper)

Vissersboten samenscholend voor de monding van de Tone
strijken hun vlaggen teken van een rijke vangst
Als een bamboescherm zo nauw staan hun masten een zaaiveld van visgraten
De roestig-witte rompen liggen vlak naast elkaar
geluidloos
alleen daar waar tonijnen worden gelost ontstaat een kleine beweging van punten en strepen
Met ingehouden adem
knikken de achterstevens rustig de horizon toe
knikken te zamen
herinnering aan zilte lucht en ruwe zee ligt als lading in het scheepsruim
levenslust uit vroeger dagen sluimert in de romp

Een oude man
ineengedoken aan de kade
staart onafgebroken
naar het water vlak voor zonsondergang
naar de plek aan de kim
waar de oervorm van heftige brand helder oplicht

* Shiratori Genji (geb. 1941) roept in zijn gedicht Gyosen (‘Vissersboten’) een sfeer van vergankelijkheid op. Het verscheen in 1980 in het tijdschrift Jikan.

Fischerboote

Fischerboote   die im Schwarm vor der Tone-Mündung liegen
holen ihre Flaggen ein   Zeichen für den reichen Fang
Grätengleich die Masten   dicht an dicht wie ein Bambusvorhang
Eng beisammen liegen ihre rostig-weissen Rumpfe
Lautlos
entsteht nur dort   wo Bonito-Fisch angelandet wird   Bewegung aus Punkt und Linie
Mit verhaltenem Atem
nicken die Hecks bedächtig dem Horizont zu nicker gemeinsam
auf dem Schiffsboden verstaut - die Erinnerung an Salzluft und rauhe See
im Schiffsrumpf schlafen gelegt - die Lebenslust aus fernen Tagen

Ein Alter
hockt am Kai
und schaut unverwandt
auf die See kurz vor Sonnenuntergang
auf den Punkt   wo im Meeresgürtel
die Urform leidenschaftlicher Verbrennung deutlich sichtbar wird