De Tweede Ronde. Jaargang 17

[p. 50]

Schijnbeelden^*
Jos Versteegen

I

Hier, in het kamerdonker, brandt
mijn sterkste lamp. Zij werpt opalen,
rechthoekig ingeraamde stralen
tegen de leegte aan de wand.

Ik hoor de eerste nachtposttreinen
en zie jouw spotlach, zonomspeeld,
als roerloos Fujicolor-beeld
tussen bureau en kast verschijnen.

Dan ga ik door het clair-obscur
van mijn vertrek, luister hoe buiten
een jongen naar een meisje fluit en
streel je wang, de ruwe muur.

* Deze gedichten maken deel uit van Jos Versteegen's bundel Voorgoed volmaakt, die in apnl verschijnt bij Uitgeverij Vassallucci in Amsterdam.

II

De wandelaars zijn stilgezet,
alleen een meisje heeft bewogen.
Verstijfde handen, dode ogen:
een wassenbeeldenkabinet.

Waar 't aards bestaan is uitgebannen,
rijs jij bezield en lachend op,
en is je boterblonde kop
mijn richtpunt tussen grijze mannen.

Je zwaait, een jonge koning groet
zijn volk te midden van de duiven
die hem klapwiekend overhuiven.
Zo'n triomfboog staat je goed.