De Tweede Ronde. Jaargang 17

[p. 35]

Sappho
Jan Dullemond

Zo straalt een gezicht dat geen schip
naar Troje dreef. Die duizend schepen
voeren voor je tijd.

De bergwind waarvan je zong heeft je zang
verwaaid tot flarden. En ik moet zeggen
dat onvoltooide sprak me aan.

Ik vermaak mij wel in die schittering.
Eén god staat aan onze kant: Eros
laat je dansen in jouw tijd.

Die weide met dat paard, grazend,
bewaar dat beeld maar, voor later;
in mijn tijd wordt gebouwd.

Zo klinkt een stem waar geen god
op danst; zo schijnt die ene,
in onze tijd, meedogenloos mogelijk.